στοιχεία από διάφορες πηγές, για την Επιτροπή Περιβάλλοντος.
αν γνωριζετε κάτι ακόμη, προσθέστε ώστε να ενημερωθουμε όλοι ..
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ http://www.parliament.gr/organwsh/kanonismosdetails.asp?arthroid=50ζ)
Αντικείμενο της επιτροπής προστασίας περιβάλλοντος είναι η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της κατάστασης του περιβάλλοντος στη χώρα και των συνεπειών των διαφόρων δράσεων επ’ αυτού. Η επιτροπή συμβάλλει συμβουλευτικά στη λήψη αποφάσεων και στη χάραξη της εθνικής στρατηγικής για την προστασία του περιβάλλοντος.
Συγκεκριμένα
στόχοι της επιτροπής είναι η προστασία του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς δράσεις και φυσικές καταστροφές, η βελτίωση και ανάπλαση του αστικού περιβάλλοντος και η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, η διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας της ελληνικής φύσης και των οικοσυστημάτων, η ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, η προστασία και διαχείριση των υδάτινων πόρων, η διαχείριση των ορυκτών πόρων, όπως επίσης και η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και η ενθάρρυνση πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης στους τομείς της γεωργίας, του τουρισμού, της βιομηχανίας, των μεταφορών, της βιοτεχνολογίας και της ενέργειας.
Επιπλέον στην
αρμοδιότητα της επιτροπής ανήκει η
έκφραση γνώμης επί της ετήσιας εθνικής έκθεσης για την κατάσταση του περιβάλλοντος και επί των λοιπών εκθέσεων που κατατίθενται στη Βουλή, επί της εθνικής στρατηγικής για τη μείωση εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, επί της εθνικής στρατηγικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη, επί της εφαρμογής των κοινοτικών οδηγιών και διεθνών συμβάσεων κ.λπ..
Για την
επίτευξη του σκοπού της η επιτροπή προστασίας περιβάλλοντος μπορεί να συνδέεται, επί θεματικής βάσης, με ανάλογες δραστηριότητες των κοινοβουλίων άλλων χωρών, διεθνών οργανισμών, κρατικών ή μη κυβερνητικών οργανώσεων, ιδρυμάτων, ερευνητικών κέντρων κ.ά., καθώς επίσης να ενθαρρύνει τη διεθνή συνεργασία και έρευνα, ιδίως εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος.
*3. Oι ειδικές μόνιμες επιτροπές ή υποεπιτροπές τους μπορούν να αποφασίζουν ή να προτείνουν ή να διατυπώνουν γνώμη, εφόσον αποφασίζεται κάθε φορά να ανατεθεί το έργο τούτο σε αυτές από τη Διάσκεψη των Προέδρων και για όσα θέματα προβλέπεται από το Σύνταγμα, τον Κανονισμό ή νόμο σχετική αρμοδιότητα της Βουλής ή οργάνου της. Στην περίπτωση αυτήν εφαρμόζονται κατ’αναλογία οι διατάξεις των παρ. 3, 4 και 5 του άρθρου 49A.
SOS: Περιβάλλον και Κοινοβουλευτική ΑνεπάρκειαΑ. Λομβέρδος
www.metarithmisi.gr/el/sx_printText.asp?textID=577&export=word "Η Βουλή των Ελλήνων διαθέτει Επιτροπή Περιβάλλοντος μόλις από τον Φεβρουάριο του 2005...κατ’ ουσίαν, η Επιτροπή αυτή αποτελεί ένα απλό forum, όπου κατατίθενται απόψεις και γίνεται ενημέρωση από αρμόδιους φορείς. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής δεν μπορεί να ασκήσει την παραμικρή επιρροή στην εκτελεστική εξουσία (ουδείς υπουργός προσέρχεται άλλωστε στις συνεδριάσεις της). Αλλά και τα όσα εκεί λέγονται, συνήθως δεν τα μαθαίνει ο πολίτης.Η αρνητική αυτή κατάσταση πρέπει να αλλάξει αμέσως. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής πρέπει να μετατραπεί σε Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Οι (έξι) Επιτροπές αυτές, αποτελούν σήμερα τα σημαντικότερα κοινοβουλευτικά μέσα κατά βάσιν για τη νομοθετική εργασία και, κατ’ εξαίρεσιν, για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Συνεπώς, τα σχέδια νόμου που αφορούν θέματα του περιβάλλοντος, ή που σχετίζονται άμεσα με αυτό, θα περνούν από τη Διαρκή Επιτροπή Περιβάλλοντος πριν φτάσουν στην Ολομέλεια της Βουλής. Και στην περίπτωση που φαίνεται λογικότερη η άποψη πως με το περιβάλλον μπορεί να σχετίζονται πλείονα θέματα, που έχουν όμως το κέντρο βάρους τους π.χ. στη γεωργία, ή την ενέργεια, ή τα δημόσια έργα, δηλαδή σε τομείς που υπάγονται στις έξι υπάρχουσες σήμερα Διαρκείς Επιτροπές, τότε οι λύσεις μπορούν να είναι δύο: α) οι κατά περίπτωση δύο συναρμόδιες Διαρκείς Κοινοβουλευτικές Επιτροπές συνεδριάζουν από κοινού β) η Επιτροπή Περιβάλλοντος παραμένει ως έχει σήμερα Ειδική Μόνιμη Επιτροπή, αλλά η διεκπεραίωση του όποιου σχεδίου νόμου έχει σχέση με το περιβάλλον, θα προϋποθέτει την επεξεργασία του και από αυτήν, καθώς και τη διατύπωση σχετικής επίσημης γνώμης.
Δίχως τις κατά τα ανωτέρω αλλαγές, η Ελλάδα θα συνεχίσει να αποτελεί το μοναδικό κράτος του προηγμένου κόσμου το οποίο αρνείται να εξοπλίσει όχι μόνο την εκτελεστική, αλλά και τη νομοθετική του εξουσία, με τα όργανα και τα μέσα που θα αποσκοπούν στη διεύρυνση της προστασίας του περιβάλλοντος. Με τη δύναμη των πρακτικών παραδειγμάτων θα επιχειρηθεί να εξηγηθεί η σοβαρότητα του θέματος: α) έως σήμερα, το υπουργείο Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων δεν προσέρχεται, σε πολιτικό επίπεδο, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, αν και προσκαλείται. Ωστόσο, δεν αρνείται να παρευρεθεί στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, της οποίας όμως τα κριτήρια είναι διαφορετικότερα, ή, εν πάση περιπτώσει, η πλειοψηφική της προσέγγιση εδράζεται στην κλασσική έννοια της οικονομικής ανάπτυξης, δίχως τα σύγχρονα πολιτικά κριτήρια της «πράσινης» ανάπτυξης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα νομοθετικής διάταξης που διευκόλυνε την απόληψη λιγνίτη, όπου επί αρνητικής πρότασης που κατατέθηκε λόγω της συμβολής του λιγνίτη στην ατμοσφαιρική μόλυνση, οι σχετικές απόψεις αποκρούστηκαν και μάλιστα με θορυβώδη τρόπο. β) Στην Επιτροπή Περιβάλλοντος προσέρχονται πολλοί κοινωνικοί ή ημικρατικοί φορείς (π.χ. Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Εταιρίες Ανακύκλωσης, Ερευνητικά Ινστιτούτα, κ.ο.κ.). Ενημερώνουν τα μέλη της Επιτροπής (η οποία αποτελείται από τριάντα βουλευτές), μένουν όλοι ευχαριστημένοι, στα πρακτικά καταγράφονται τα λεχθέντα - και φεύγουμε όλοι «ευτυχείς». Κανένα όργανο δεν επηρεάζεται από τα όσα εκεί ακούγονται, κανένας σχεδόν πολίτης δεν πληροφορείται σχετικώς. Πρόκειται, δυστυχώς, για πραγματική απώλεια χρόνου. Χαρακτηριστικό για την προκείμενη περίπτωση ήταν το παράδειγμα της συζήτησης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.): είχαν προσέλθει όλοι οι αρμόδιοι ή ενδιαφερόμενοι φορείς (π.χ. εταιρίες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ρυθμιστικές αρχές), δίχως όμως την παρουσία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Τα όσα συζητήθηκαν, δεν ξέφυγαν από τους τέσσερις τοίχους της αίθουσας.
Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου. Το 2006-2007 ήταν το έτος κατά το οποίο το θέμα αυτό πολιτικοποιήθηκε με τρόπο καθολικό: η υπερθέρμανση του πλανήτη έγινε αποδεκτή ως καταστροφική κατάσταση που έχει, αναμφισβήτητα πια, ανθρωπογενή αίτια. Η κινητοποίηση τόσο στο πλαίσιο του Ο.Η.Ε., όσο και σ’ αυτό της Ε.Ε. εξειδικεύτηκε σε συγκεκριμένα μέτρα. Η Ελλάδα δεσμεύτηκε στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Μάρτιος 2007), πως έως το 2020 θα αυξήσει σε 20% τη χρήση Α.Π.Ε., θα μειώσει κατά 20% την εκπομπή των αερίων θερμοκηπίου (π.χ. μεθάνιο, άνθρακα, άζωτο) και θα αυξήσει κατά 10% τη χρήση βιοκαυσίμων. Δεσμεύτηκε, επίσης, να ολοκληρώσει το Εθνικό Πρόγραμμα για την επίτευξη των στόχων αυτών, έως τον Απρίλιο του 2007. Έκτοτε, αγνοείται η τύχη του Εθνικού Προγράμματος, η Επιτροπή Περιβάλλοντος δηλώνει (προ και μετά των εκλογών) άγνοια επί του θέματος, βουλευτές της ζητούν μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου την κατάθεση του σχετικού κειμένου (αν αυτό υπάρχει) και το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. αντιπαραβάλλει την κτηνώδη περιφρόνησή του στο, τελικώς, απολύτως ανίσχυρο σήμερα κοινοβουλευτικό αυτό όργανο. Κι όμως, η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής πρέπει να καταστεί το κορυφαίο όργανο ελέγχου της εφαρμογής του Εθνικού Προγράμματος για την επίτευξη των στόχων του 2020, ως προς το οποίο περίπου ένας ολόκληρος χρόνος πάει ήδη χαμένος.
Το αίτημα για την ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος έχει γίνει αποδεκτό από τον ελληνικό λαό και μόνο εμπόδιο σήμερα στη δημιουργία του είναι η κυβέρνηση της Ν.Δ. Μεγάλης σημασίας είναι ωστόσο και η σύσταση Διαρκούς Επιτροπής Περιβάλλοντος, ή έστω η αναβάθμιση της υπάρχουσας Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες πως αν η Ν.Δ. πιεστεί επαρκώς, κάποιες αλλαγές μπορούν να υπάρξουν και σήμερα ακόμη στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Συνεπώς, η άσκηση πίεσης από τα κόμματα, τον Τύπο και τις οργανώσεις των πολιτών, είναι απαραίτητη και θα μπορούσε να καταστεί αμέσως αποτελεσματική.
Σχεδόν διακοσμητικός ο ρόλος της ΕπιτροπήςΜε εξαίρεση, πάντως, την (περιορισμένη) συζήτηση για το άρθρο 24, την ελληνική Βουλή έχουν ελάχιστα απασχολήσει τα θέματα περιβάλλοντος. «Συζητούν γι' αυτά τα θέματα, μόνον έπειτα από ερωτήσεις βουλευτών, κυρίως του Συνασπισμού», λένε στο ΟΙΚΟ πηγές από το ελληνικό Κοινοβούλιο. «Από τους 300, περίπου οι 15 ασχολούνται με αυτά τα θέματα». «Τουλάχιστον υπάρχει η Επιτροπή Περιβάλλοντος», θα έλεγε κάποιος. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι
η Επιτροπή δεν έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες. Δεν έχει καν γνωμοδοτικό χαρακτήρα για τα διάφορα σχετικά με το περιβάλλον νομοσχέδια που κατατίθενται στη Βουλή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, δεν έχει συζητηθεί το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 24 ούτε κι αυτό της εκτροπής του Αχελώου. Παρ' όλ' αυτά, κάποια δουλειά γίνεται εκεί. «Η οποία όμως γίνεται ερήμην της Βουλής», σημειώνει χαρακτηριστικά κ. Λοβέρδος. «Δουλεύουμε στο περιθώριο». Το ίδιο παραδέχεται σε ένα βαθμό και ο κ. Κατσιγιάννης: «Είναι λιγάκι δύσκαμπτος ο κανονισμός της Βουλής. Περνάει νομοσχέδιο κι εμείς (σ.σ. η Επιτροπή) δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Συμμετέχουμε όμως στις συζητήσεις για τη σύνταξη των νομοσχεδίων.»
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως από τους 30 βουλευτές που απαρτίζουν την Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, ελάχιστοι έχουν γνώση του αντικειμένου ή είναι τουλάχιστον δραστήριοι. Από την πλευρά της Ν.Δ. οι κ. Θ. Κατσιγιάννης, Αρης Σταθάκης και Α. Σπηλιωτόπουλος, από το ΠΑΣΟΚ οι κ. Δ. Βαρβαρίγος, Θ. Κολιοπάνος και Α. Λοβέρδος, από τον ΣΥΝ η κ. Ασημίνα Ξηροτύρη, από το ΚΚΕ η κ. Ελπίδα Παντελάκη. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί από τους βουλευτές που συμμετέχουν στην Επιτροπή είναι «ωσεί παρόντες». Ακόμα και πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, σχετικού αντικειμένου, έρχονται, κάθονται λίγο και φεύγουν. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες πως όσοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ζήτησαν να συμμετέχουν στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, τελικώς δεν μπήκαν.
• Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γιώργος Σουφλιάς, δεν έχει παραβρεθεί σε καμία διεθνή περιβαλλοντική διάσκεψη, για λόγους υγείας(!!!
) όπως δηλώνει. Κι αν όμως η υγεία του δεν του επιτρέπει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, τι τον εμποδίζει να συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής; Μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει μέρος ποτέ στις συζητήσεις της. Οσο κατέχει το θώκο του υπουργείου έχει μιλήσει μια φορά για την περιβαλλοντική πολιτική κι αυτό κατόπιν αιτήματος βουλευτών.
• Στο συμβούλιο υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. τον Φεβρουάριο του 2007, με θέμα τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ο υπουργός Ανάπτυξης, κ. Δημήτρης Σιούφας, αντί να μιλήσει για τα επιτεύγματα της χώρας στον τομέα της εξοικονόμησης και τις ΑΠΕ, αναφέρθηκε στην κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη και πρότεινε οι στόχοι για τις ΑΠΕ να είναι ενδεικτικοί και όχι δεσμευτικοί για τα κράτη-μέλη...
• «Είναι λιγάκι δύσκαμπτος ο Κανονισμός της Βουλής», λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, κ. Θανάσης Κατσιγιάννης. «Περνάει νομοσχέδιο κι εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε». Λίγοι γνωρίζουν άλλωστε πως η Επιτροπή δεν έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, ούτε καν γνωμοδοτικό χαρακτήρα για τα διάφορα σχετικά με το περιβάλλον νομοσχέδια που κατατίθενται στη Βουλή. Σε αυτήν, για παράδειγμα, δεν έχει συζητηθεί ποτέ το θέμα του άρθρου 24 ή της εκτροπής του Αχελώου.
• Ο Σταύρος Καλογιάννης, υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, είναι ο μόνος που συναντούν οι συνομιλητές μας στις διεθνείς διασκέψεις ακόμα και όταν αυτές είναι σε επίπεδο υπουργών. Ο κ. Καλογιάννης είναι ο μόνιμος εκπρόσωπος του υπουργείου και στα Συμβούλια Υπουργών περιβάλλοντος της Ε.Ε. Στο εξωτερικό, όμως, οι υφυπουργοί δεν είναι αναγνωρίσιμοι ως ισότιμοι συνομιλητές.
• «Η Ελλάδα δεν είναι διεθνής συνομιλητής», επισημαίνει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, κ. Ανδρέας Λοβέρδος. «Είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν έχει λάβει το μήνυμα για το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οσο για την Επιτροπή Περιβάλλοντος, όποια δουλειά γίνεται, γίνεται ερήμην της Βουλής. Δουλεύουμε στο περιθώριο».
www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathcommon_5_16/04/2007_1286534 - 15k Τι έχει κάνει έως σημερα η Επιτροπή ιστοσελίδα του προεδρου της Επιτροπής.
http://www.kmitsotakis.gr/parliament.cfm 
Οικολόγιο
