|
Τα δικαιώματα εξαγοράς ρύπων δεν αποτελούν λύση για την προστασία του περιβάλλοντος |
|
|
|
08.06.08 |
|
Πηγή: εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_07/06/2008_273008
ΤΗE WASHINGTON POST
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ένα παλιό γνωμικό, το οποίο λέει ότι «ο καθένας μας μιλάει για τον καιρό, αλλά δεν κάνει τίποτε για να τον βελτιώσει». Στην εποχή αυτή της υπερθερμάνσεως του πλανήτη μας το γνωμικό αυτό καθίσταται ανενεργό, διότι το όλον θέμα του ελέγχου των εκπομπών καυσαερίων που συμβάλλουν στην ενίσχυση του φαινομένου του θερμοκηπίου σχετίζεται επίσης και με τον καιρό. Απ' ό,τι φαίνεται είναι κάπως σκληρό το να δίνονται υποσχέσεις για τον περιορισμό των επικίνδυνων για το περιβάλλον καυσαερίων. Αλλά από τις καταβαλλόμενες προσπάθειές μας έρχονται και καλά και άσχημα νέα.
Μία από τις άσχημες ειδήσεις αφορά τους
τρόπους των δικαιωμάτων της εξαγοράς ρύπων. Πρόκειται για το αγαπημένο
θέμα όλων αυτών των ομάδων που ενδιαφέρονται για την προστασία του
περιβάλλοντος και των πολιτικών συμμάχων τους.
Η υψίστη αρχή αυτού του σχήματος για να εφαρμοσθεί απαιτεί πολυσχιδείς
προσπάθειες. Το σχήμα αυτό επιτρέπει στους θιασώτες της προστασίας του
περιβάλλοντος να διαμορφώσουν δημοσίως αντιλήψεις κατά τρόπο ο οποίος
πολλές φορές είναι απογοητευτικός.
Τα δικαιώματα εξαγοράς ρύπων είναι μία διαδικασία η οποία επενεργεί ως
φόρος χωρίς να είναι στην ουσία, ή όπως τουλάχιστον φαίνεται, φόρος.
Ρυθμίζουν την οικονομική δραστηριότητα, αλλά στην πραγματικότητα είναι
ένας μηχανισμός που παρουσιάζεται ως μηχανισμός της οικονομίας της
αγοράς. Μπορεί να έχει αμφίσημη έννοια καθώς προκαλεί ένα παλιρροϊκό
κύμα των υπέρ και των κατά, των δύο αυτών ομάδων που προσπαθούν να το
εκμεταλλευθούν για διαφορετικούς σκοπούς και λόγους και για
διαφορετικές βιομηχανικές δραστηριότητες ή και γεωγραφικές περιοχές.
Και το γεγονός αυτό γίνεται πρόξενος δυσκολιών.
Η αμερικανική Γερουσία διεξάγει ήδη συνομιλίες σε μία πρόταση περί των
δικαιωμάτων εξαγοράς ρύπων, αλλά παρόλο ότι ένα σχετικό νομοσχέδιο δεν
θα υπερψηφισθεί τελικώς, εν τούτοις προκαλείται κάποιος σάλος διότι
τυγχάνει και της στηρίξεως των οπαδών των προεδρικών υποψηφίων. Βοηθάει
τις κυβερνήσεις να καυχηθούν για τα μεγαλεπήβολα σχέδια που έχουν για
την προστασία του περιβάλλοντος, τα οποία στην πραγματικότητα, όμως,
είναι δύσκολο να εφαρμοσθούν. Μέχρι τώρα έχουμε διεξαγάγει «πολέμους»
εναντίον της φτώχειας, του καρκίνου και των ναρκωτικών. Ομως η φτώχεια,
ο καρκίνος και τα ναρκωτικά εξακολουθούν να υφίστανται.
Τα καύσιμα που περιέχουν άνθρακα εξασφαλίζουν το 85% των ενεργειακών
αναγκών στις ΗΠΑ, αλλά παράγουν τον μεγαλύτερο όγκο καυσαερίων. Ο πιο
απλός τρόπος για να απαλείψουμε το πρόβλημα αυτό είναι να τα
απαγορεύσουμε. Ακριβώς αυτό είναι που επιβάλλουν τα δικαιώματα εξαγοράς
ρύπων. Οι επιχειρήσεις σύμφωνα με το σκεπτικό θα μπορούν να εκπέμπουν
μόνον στην περίπτωση που έχουν «άδειες» βάσει ποσοστώσεων. Οι «άδειες»
αυτές βαθμιαίως θα εκλείψουν.
Ενα νομοσχέδιο στις ΗΠΑ ορίζει ότι το 2030 το ανώτατο όριο των ρύπων θα
πρέπει να είναι χαμηλότερο κατά 35% από αυτό που ίσχυε για το 2005, και
κατά 44% από εκείνο που θα είχε επιτραπεί εάν δεν υπήρχαν περιορισμοί.
Τελικώς, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου θα εξαλειφθούν στις ΗΠΑ
έως το έτος 2050. Ή ακόμη καλύτερα, θα εξαλειφθούν ανώδυνα.
Το Ταμείο Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ διατείνεται ότι η εξάλειψη
αυτή «θα συντελεσθεί χωρίς να παρουσιασθούν δυσάρεστες επιπτώσεις στην
οικονομία».
 (0) |
