"Οι νέες εξελίξεις στο θέμα της κλιματικής αλλαγής", - (δημοσιεύματα κ.λ.π.)

[mitsukodf]

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=98601504,11711200,34663440
(τα υπογραμμισμένα δικά μου)

ΜΠΑΛΙ Οι ΗΠΑ δεν μειώνουν τις εκπομπές καυσαερίων και η Ε.Ε. τις απειλεί με μποϊκοτάζ
Πόλεμος ΗΠΑ-Ε.Ε αλλά και Greenpeace- Σουφλιά

Κλίμα σύγκρουσης

Της ΛΗΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Σε αδιέξοδο κινδυνεύει να οδηγηθεί η διάσκεψη του Μπαλί, με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. σε πορεία σύγκρουσης, καθώς η Ουάσιγκτον απορρίπτει κάθε δεσμευτικό στόχο για μείωση των εκπομπών καυσαερίων και η Ευρώπη απειλεί ουσιαστικά να μποϊκοτάρει τις συνομιλίες για το κλίμα που διοργανώνει ο Λευκός Οίκος τον Ιανουάριο στη Χαβάη.

Το κλίμα εναντίον των ΗΠΑ πυροδότησε με την ομιλία του ο Αλ Γκορ, στην οποία κατηγόρησε τη χώρα του ότι μπλοκάρει κάθε πρόοδο στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών (φωτ. Ass. Press)
Η αντίθεση των ΗΠΑ στο σχέδιο πρότασης που έκανε λόγο για την ανάγκη μείωσης των εκπομπών άνθρακα από 25-40% ώς το 2020 ήταν σαφής εξ αρχής και παγιώθηκε με το πέρασμα των ημερών. Στην επίσημη καταγραφή του συγκεκριμένου στόχου αντιτίθενται επίσης η Ιαπωνία, η Κίνα και ο Καναδάς. Οι εκπρόσωποι του ΟΗΕ και της Ε.Ε. συνέχιζαν την άσκηση πιέσεων επιδιώκοντας κάποιας μορφής δέσμευση, όμως χθες για πρώτη φορά μίλησαν ανοιχτά για το ενδεχόμενο πλήρους αποτυχίας. Ο επικεφαλής του ΟΗΕ για το κλίμα Ιβο ντε Μπουρ δήλωσε «εξαιρετικά ανήσυχος», ιδίως για το ρυθμό των εργασιών: «Επειδή πολλά θέματα έχουν μεταφερθεί σε ανώτερο επίπεδο και συνδέονται μεταξύ τους, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που ή όλα θα περάσουν ή θα χαθούν (...) Αν δεν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας εγκαίρως, όλο το οικοδόμημα θα καταρρεύσει». Δεδομένου ότι η διάσκεψη λήγει σήμερα, τα περιθώρια σύγκλισης είναι εξαιρετικά στενά. Την έντονη δυσαρέσκειά τους για την εξέλιξη των πραγμάτων εξέφρασαν και οι Ευρωπαίοι με το Γερμανό υπουργό Περιβάλλοντος Σίγκμαρ Γκάμπριελ να καταγγέλλει ευθέως τις ΗΠΑ και τις αναδυόμενες οικονομίες: «Το πρόβλημα εδώ είναι ότι μια μερίδα των πολιτικών ιθυνόντων δεν έχουν το θάρρος να μετατρέψουν σε αποφάσεις τις συστάσεις των ειδικών για την προστασία του κλίματος».

Πιέζουν τις ΗΠΑ

Οσο για τις προγραμματιζόμενες, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, συνομιλίες των μεγάλων οικονομιών στη Χαβάη τον Ιανουάριο, η Ε.Ε. έπαιξε το τελευταίο της χαρτί απειλώντας ουσιαστικά με μποϊκοτάζ: «Εάν υπάρξει αποτυχία στο Μπαλί, η διάσκεψη των οικονομικά ισχυρών στις ΗΠΑ δεν θα είχε κανένα νόημα», τόνισε ο υπουργός Περιβάλλοντος της Πορτογαλίας, που ασκεί αυτό το διάστημα την προεδρία της Ε.Ε., ενώ ο κ. Γκάμπριελ υπήρξε ακόμη πιο κατηγορηματικός: «Χωρίς αποτέλεσμα στο Μπαλί δεν έχει συνάντηση των Μεγάλων Οικονομιών (...) αν δεν υπάρχει στόχος, δεν υπάρχει και τίποτα να συζητήσουμε». Το κλίμα εναντίον της Ουάσιγκτον πυροδότησε και ο βραβευθείς με το φετινό Νόμπελ Ειρήνης Αλ Γκορ, που κάλεσε τους συμμετέχοντες στο Μπαλί να προχωρήσουν σε μια συμφωνία για το μέλλον των κλιματικών διαπραγματεύσεων ακόμη και χωρίς τις ΗΠΑ. Κατηγορώντας την κυβέρνηση της χώρας του ότι μπλοκάρει κάθε πρόοδο στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, ο πρώην εκλογικός αντίπαλος του προέδρου Μπους επανέλαβε την εκτίμηση ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πιθανόν να υιοθετήσει διαφορετική στάση.

Πράσινος «Οδικός Χάρτης»

Βασικός στόχος της διάσκεψης είναι ο σχεδιασμός ενός «Οδικού Χάρτη» των διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν στη διάδοχο συμφωνία του Πρωτοκόλλου του Κιότο (λήξη: 2012). Το μόνο που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής είναι μια συμφωνία για την επιδότηση των χωρών που αποτρέπουν την καταστροφή των δασών (τα οποία, ως γνωστόν, δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα) και μια συμφωνία για τη μεταφορά νέων τεχνολογιών από τις πλούσιες στις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες προστασίας του κλίματος. Η δεύτερη αυτή συμφωνία αφορά προς το παρόν όχι την άμεση μεταφορά αλλά τη δημιουργία μηχανισμών που θα τη διευκολύνουν.








ΓΙΑ τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου

Πόλεμος Σουφλιά με Greenpeace

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Συνεχίζεται ο «πόλεμος» ανάμεσα στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και στο ελληνικό τμήμα της Greenpeace για τις επιδόσεις της χώρας μας στο κρίσιμο θέμα των κλιματικών αλλαγών. Κατά τη συνήθη του τακτική, ο κ. Σουφλιάς υποστηρίζει ότι η οικολογική οργάνωση ασκεί κριτική στηριζόμενη «σε ανακρίβειες και υπερβολές».

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς
Στην ουσία, όμως, επιβεβαιώνει τα στοιχεία της και παραδέχεται ότι στη χώρα μας το 2005 οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου αυξήθηκαν στο 25,4% σε σχέση με το 1990, όταν με βάση το πρωτόκολλο του Κιότο το 2012 πρέπει να φτάσει στο 25%. Το υπουργείο σημειώνει ότι η επίδοση είναι στα όρια του... στατιστικού λάθους και διαβεβαιώνει ότι τα επόμενα χρόνια θα επέλθει μείωση ώστε να βρεθούμε μέσα στα καθορισμένα όρια. Παραθέτει, μάλιστα, τα μέτρα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση (ανανεώσιμες πηγές, επιχειρησιακά σχέδια στα μέγαλα αστικά κέντρα κ.λπ.), ενώ προσθέτει και τα έργα για το Μετρό, που μόνον έμμεση επίδραση έχουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Επικαλείται, επίσης, την αρνητική πορεία άλλων χωρών, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία. Στον πίνακα όμως που παραθέτει σημειώνονται χώρες όπως η Γερμανία, η Φινλανδία, το Βέλγιο, η Τσεχία και η Δανία, που πέτυχαν να μειώσουν τις εκπομπές τους.

Αύξηση 1,2%

Δημοσιοποιεί απόσπασμα της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, στην οποία στηρίχτηκε η ανακοίνωση της Greenpeace. Αντί όμως να στηρίξει τα επιχειρήματά του, αποκαλύπτει ότι την περίοδο 2004-2005 οι εκπομπές στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 1,2% και σημειώνει ότι το 2010 με τα σημερινά δεδομένα θα φτάσει το 34,7%, ενώ αν ληφθούν πρόσθετα μέτρα θα διαμορφωθεί στο 24,9%.

Το υπουργείο αποδέχεται ακόμη ότι οι τιμές του διοξειδίου του άνθρακα, ενός αλλά του πιό σημαντικού ανάμεσα στα έξι αέρια που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, παρουσιάζει αύξηση κατά 32%, όπως ακριβώς αναφέρει στην πρώτη της ανακοίνωση η Greenpeace.

Ο διευθυντής της Greenpeace Ν. Χαραλαμπίδης
Η οικολογική οργάνωση παρατηρεί ότι το υπουργείο διαμαρτύρεται πως τα στοιχεία που ανακοίνωσε είναι ανακριβή και απαντά: «Η μόνη ανακρίβεια εντοπίζεται στη φράση του ίδιου του δελτίου Τύπου του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ» και παραθέτει την επίμαχη έκφραση: «Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει και εφαρμόζει μια ολοκληρωμένη πολιτική, που περιλαμβάνει σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Στην πράξη όμως, όπως επισημαίνει, η κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή νέων ρυπογόνων σταθμών ορυκτών καυσίμων (λιγνίτης, λιθάνθρακας, πετρέλαιο), δεν εφαρμόζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την εξοικονόμηση ενέργειας, έχει χαμηλή διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ενώ εκκρεμεί το ειδικό χωροταξικό για τις ΑΠΕ που είχε παρουσιάσει ο υπουργός την περασμένη άνοιξη.

Κάτω από το μέσο όρο

Δίνει όμως και άλλα δύο αποκαλυπτικά στοιχεία. Αναφέρει ότι, με βάση την ενεργειακή ένταση, η ελληνική οικονομία βρίσκεται στη δεύτερη χειρότερη θέση μετά τη Φινλανδία, απέχοντας 21,4% από τον μέσο όρο της Ευρώπης των «15». Οσο για τον δείκτη ενεργειακής αποδοτικότητας, η Ελλάδα βρίσκεται στο 66,1% έναντι 71,3% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, στην τέταρτη θέση πριν από το τέλος.

Με όλους αυτούς τους δείκτες, αμφισβητεί τους ισχυρισμούς του υπουργείου περί «ολοκληρωμένης πολιτικής» και «πρωτοπορίας στη μάχη αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών». Αργά το βράδυ η οικολογική οργάνωση εξέδωσε και νέα ανακοίνωση, στην οποία τονίζει: «Πράγματι, όπως λέει το ΥΠΕΧΩΔΕ, η κρίσιμη περίοδος δεσμεύσεων στο Πρωτόκολλο του Κιότο 2008-2012 δεν έχει αρχίσει ακόμη. Είναι αρκετά ανησυχητικό το γεγονός πως έχουμε ήδη, από το 2005, ξεπεράσει το 25%, δηλαδή αυτό που είναι ο τελικός μας στόχος! Είναι ευχή όλων να ληφθούν άμεσα τα απαραίτητα μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση ώστε να αποφευχθεί το ολίσθημα».

* Ολίσθημα του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και στο Μπαλί. Ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Στ. Καλογιάννης κατά την εναρκτήρια τελετή επέλεξε να καταλάβει ένας υπηρεσιακός παράγοντας την τέταρτη θέση της ελληνικής αντιπροσωπείας και όχι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής Σπ. Κουβέλης, ο οποίος κατήγγειλε το γεγονός και έκανε λόγο για «μικροπρέπεια εκτός ελληνικών συνόρων».

[andriana]

Καθημερινή
 
Oι καβγάδες των Ελλήνων ακούστηκαν στο Μπαλί
Tου Γιωργου Λιαλιου

Η Ελλάδα δεν φημίζονταν ποτέ για τη σημασία που απέδιδε στις παγκόσμιες διασκέψεις για το περιβάλλον: στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελούσαν μια καλή αφορμή για ένα διάλειμμα από την «πεζή» καθημερινότητα των υπουργείων. Με την έννοια αυτή, η εκπροσώπηση της Ελλάδας στη διακυβερνητική διάσκεψη Μπαλί για τις κλιματικές αλλαγές βρίσκεται μακριά από τα τετριμμένα: είναι η πρώτη «περιβαλλοντική» αποστολή που κατάφερε να κερδίσει την προσοχή των ΜΜΕ. Αλλά για λάθος λόγους...

Η αποστολή ελληνικής αντιπροσωπείας στο Μπαλί έγινε αφορμή για επεισόδια απείρου κάλλους, ανάμεσα στο αρμόδιο υπουργείο και... όλους τους υπόλοιπους. Το πιο γλαφυρό περιστατικό συνέβη μόλις προχθές: ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Σπύρος Κουβέλης εξεμάνη επειδή έμεινε εκτός τελετής έναρξης, καθώς προτιμήθηκε να συνοδεύσει τον υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σταύρο Καλογιάννη ένας υπηρεσιακός παράγοντας. Ο υπηρεσιακός παράγων προσέφερε ευγενώς τη θέση του μία ώρα αργότερα (σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ, κατ’ εντολή του κ. Καλογιάννη, όταν ο τελευταίος πληροφορήθηκε το περιστατικό), όμως ο κ. Κουβέλης αρνήθηκε και διαμαρτυρήθηκε προς κάθε κατεύθυνση. Η ολιγομελής ελληνική αποστολή... δυστυχώς κατάφερε να μην περάσει απαρατήρητη

Aνταλλαγή ανακοινώσεων

Το περιστατικό αυτό δεν ήταν βέβαια το μόνο. Το ελληνικό τμήμα της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace και το ΥΠΕΧΩΔΕ συνέχισαν χθες την ανταλλαγή ανακοινώσεων, με αφορμή τη δημοσιοποίηση από τη Greenpeace έκθεσης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος. Η οργάνωση σημείωσε ότι η έκθεση καταγράφει αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ελλάδα κατά 32% από το 1990 έως το 2005. Το ΥΠΕΧΩΔΕ απάντησε με μια επιθετική ανακοίνωση, στην οποία κατηγορεί την οργάνωση ότι διαστρέβλωσε τα στοιχεία της έκθεσης και πως οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ελλάδα βρίσκονται σήμερα στο +25,4%. Η Greenpeace απάντησε χθες στην «γκάφα» του υπουργείου, σημειώνοντας ότι το 32% αναφερόταν μόνο στο διοξείδιο του άνθρακα, δηλαδή ένα μόνο από τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Για να ακολουθήσει νέα απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ, στην οποία «μαζεύει» μεν την προηγούμενη (κατηγορώντας αυτήν τη φορά την Greenpeace ότι παρουσιάζει μισά στοιχεία) και χαρακτηρίζει... «δεύτερο κρούσμα» την άσκηση κριτικής. Το πρώτο «κρούσμα» ήταν μερικές ημέρες νωρίτερα. Η περιβαλλοντική οργάνωση WWF στηλίτευσε τη μυστικοπάθεια της ελληνικής πλευράς για τη σύνθεση και τις θέσεις της ελληνικής αποστολής, χρησιμοποιώντας τους επίσημους καταλόγους στους οποίους μοναδικός Ελληνας εκπρόσωπος φερόταν ο επικεφαλής της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Το ΥΠΕΧΩΔΕ απάντησε και πάλι οργισμένο, δίνοντας στην δημοσιότητα τη σύνθεση της ελληνικής αποστολής και κατηγορώντας το υπουργείο Εξωτερικών ότι δεν ενημέρωσε έγκαιρα τους υπεύθυνους της διάσκεψης. Και έδωσε ένα άρωμα συνωμοσίας στη στάση του WWF, αποδίδοντάς την σε «προσωπική επιλογή ορισμένων μελών του».

Αυτό που είναι περισσότερο από προφανές για την ελληνική Πολιτεία είναι ότι η εκπροσώπησή μας στο Μπαλί είναι απλά ένα τυπικό θέμα. Αν πιστέψει κανείς τα όσα υποστηρίζει τις τελευταίες ημέρες το ΥΠΕΧΩΔΕ, θα ήταν ίσως καλύτερα να μην είχε εκπροσωπηθεί στο Μπαλί καμία ευρωπαϊκή χώρα: αφού υπάρχει για όλους η «ομπρέλα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα μπορούσε μάλιστα η Ελλάδα να πρωτοπορήσει: δεν στέλνουμε εθνική αποστολή, άρα συμβάλλουμε στην εξοικονόμηση ενέργειας.

Θα ήταν βέβαια άδικο να κατηγορήσει κανείς μόνο τους σημερινούς επικεφαλής του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη νοοτροπία τους απέναντι στα διεθνή φόρα για το περιβάλλον. Ανάλογη αδιαφορία (ή προχειρότητα) υπήρξε και στο παρελθόν: για παράδειγμα το 2002, πριν από τη διάσκεψη για τη βιώσιμη ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ διαδραματίστηκαν σκηνές απείρου κάλλους ανάμεσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ, τους επιστήμονες και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα: το 2005, στη διεθνή συνάντηση των συμβαλλόμενων μερών στη συνθήκη Ramsar στην Ουγκάντα δεν συμμετείχε... κανείς (Ελληνας). Και όταν τέθηκε ένα ζήτημα που αφορούσε την Ελλάδα και το προεδρείο κάλεσε τον Ελληνα εκπρόσωπο στο βήμα, στην αίθουσα επικράτησε σιγή ιχθύος.

«Εσωτερικό θέμα»

Το πρόβλημα της παρούσας ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι αντιμετωπίζει τη σύνοδο του Μπαλί ως εσωτερικό θέμα του υπουργείου, στο οποίο ανακατεύονται διάφοροι ενοχλητικοί. Δεν υπήρξε καμία συνεννόηση με κανέναν. Η σύνθεση της αποστολής ανακοινώθηκε μετά από διαμαρτυρίες. Η θέση της Ελλάδας στο Μπαλί διευκρινίστηκε μετά από διαμαρτυρίες. Και ποια θέση: «τις θέσεις της χώρας μας καθορίζουν τα συμπεράσματα και οι αποφάσεις του πρόσφατου εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ε.Ε. για την κλιματική αλλαγή». Στο συμβούλιο, στο οποίο Ελλάδα δεσμεύτηκε για διάφορα θέματα (λ.χ. ότι έως το 2020 η εξοικονόμηση ενέργειας θα φθάνει το 20% και η διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας το 20%) και τα αναίρεσε πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις (στο κείμενο του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, που έδωσε πρόσφατα στη διαβούλευση το υπουργείο Ανάπτυξης ο εθνικός στόχος για την εξοικονόμηση ενέργειας έως το 2020 είναι 10% και για τη διείσδυση των ΑΠΕ το 12%).

Το θέμα που προκύπτει ακόμα μια φορά με την αφορμή του Μπαλί δεν είναι βέβαια η στάση του ΥΠΕΧΩΔΕ έναντι στα ΜΜΕ, ούτε καν η φοβική του διάθεση απέναντι στις περιβαλλοντικές οργανώσεις, με τις οποίες τυπικά βρίσκεται... στο ίδιο στρατόπεδο. Είναι η ανυπαρξία βούλησης για κάτι καλύτερο, με άλλα λόγια η απουσία πολιτικής. Για τους υπουργούς Περιβάλλοντος των τελευταίων ετών, το περιβάλλον παραμένει μια ενοχλητική παράμετρος του χαρτοφυλακίου τους. Μόνο που τώρα ο κόσμος απαιτεί κάτι καλύτερο, γιατί βλέπει τις συνέπειες.
 
 
 
 
 

[BUTTERFLY]

Το να μη δεσμευτουν οι ΗΠΑ και οι αλλες 3 χωρες θα ειναι καταστροφικο! Για αλλη μια φορα βλεπουμε ποσο απροκαλυπτα μας δουλευουν μπροστα στα ματια μας! Η Αμερικη, προατστιδα των αδυνατων, που σκοτωνει και κυρηττει πολεμο για το "κοινο καλο", εναντια στη δικτατορια, εναντια στα πυρηνικα, η ιδια θετει ολων τις ζωες σε κινδυνο! Καθε μερα! Αλλα αναρωτιεμαι γιατι κανεις δεν εχει τα κοτσια να την πληρωσει με το ιδιο νομισμα. Πως αντιμετωπισε το Σανταμ η Αμερικη? Με εμπαργκο! Γιατι λοιπον δεν της κανουν εμπαργκο ολες οι αλλες χωρες μεχρι να δεσμευτει για το περιβαλλον , να δει τη γλυκα? Αυτη την αισθηση οτι ειναι παντοδυναμη την εχει πολυ εντεχνα καλλιεργησει σε ολες τις αλλες κυβερνησεις, ενω ειναι στην ουσια μια αυταπατη, μια ουτοπια! Αυτη η χωρα δεν εχει ιστορια, η ισχυτοτερη βιομηχανια της ειναι αυτη των οπλων και καθε φορα που αντιμετωπιζει οικονομικα προβληματα, απλα βρισκει καποια γελοια αιτια για να κανει πολεμο και να αυξησει αυτη τη βιομηχανια! Πρεπει καποτε να της αφαιρεθει η τοση δυναμη γιατι τη εχει διαφθειρει και νομιζει οτι η τυχη του κοσμου της ανηκει!

Οσο για την Ελληνικη κυβερνηση, για αλλη μια φορα απογοητηευτικη!...
Αλλα ποιος απο σας περιμενε κατι καλυτερο?...

[andriana]

....Η ευθύνη των ΗΠΑ
Η Ουάσιγκτον έχει «ιστορική ευθύνη» για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής καθώς ενοχοποιείται για το 28% των εκπομπών αερίων, παγκοσμίως, από το 1750. Σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Ενωσης για το Περιβάλλον, ακόμα και η πιο αραιοκατοικημένη πολιτεία των ΗΠΑ, το Γουαϊόμινγκ, με πληθυσμό 510.000 κατοίκους, είχε υψηλότερες εκπομπές αερίων από 69 αναπτυσσόμενες χώρες μαζί, με 357 εκατ. κατοίκους. Το Τέξας εκπέμπει, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από τη Βρετανία, η οποία έχει σχεδόν τριπλάσιο πληθυσμό. Η Καλιφόρνια παράγει περισσότερο από τη Βραζιλία, που έχει πενταπλάσιο πληθυσμό. Η Φλόριντα εκλύει στην ατμόσφαιρα περισσότερα αέρια που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου απ ό,τι η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Ελβετία και η Ουγγαρία μαζί.

Οικονομία
Εκτός από τους πολιτικούς, μείζονα ρόλο διαδραματίζει και η Οικονομία και, μάλιστα, ο ιδιωτικός φορέας, ο οποίος χρηματοδοτεί κατά 85% τις επενδύσεις στον τομέα της φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας. Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας έχει υπολογίσει ότι τα επόμενα 25 χρόνια η παγκόσμια κοινότητα θα επενδύσει το ποσό των 23 τρισ. δολαρίων για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες που θα προκύψουν από την ανάπτυξη της οικονομίας. Αν τα χρήματα αυτά επενδυθούν χωρίς καμία κλιματολογική πολιτική, τότε οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα αυξηθούν κατά 50% αντί να μειωθούν κατά 50%, στόχος που κατά την επιστημονική κοινότητα πρέπει να επιτευχθεί.

Διακόσιοι ειδικοί για το κλίμα από 25 χώρες κάνουν έκκληση στις κυβερνήσεις να μειώσουν κατά 50% μέχρι το 2050 τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Οι περιβαλλοντολόγοι εξαίρουν την αναγκαιότητα λήψης ριζοσπαστικότερων μέτρων. Ο Γκάβιν Σμιντ, αξιωματούχος της ΝΑΣΑ, επισημαίνει ότι τα ημίμετρα και οι διαπραγματεύσεις για ένα τοις εκατό από εδώ και ένα τοις εκατό από κει δεν έχουν πλέον νόημα. Τις δυσοίωνες προβλέψεις των επιστημόνων επιβεβαίωσαν οι τέσσερις εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για το Κλίμα.
http://www.ethnos.gr

Χρήμα - κλίμα 1-0
Για άλλη μία φορά οι ρυπαντές του κόσμου αναλώθηκαν στην προάσπιση των οικονομικών τους συμφερόντων και σε συστάσεις προς τον Τρίτο Κόσμο

Π ολλά λόγια για το τίποτα στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα, όπου οι ρυπαντές του πλανήτη αναλώθηκαν για άλλη μια φορά στην προάσπιση των οικονομικών τους συμφερόντων κι όχι στην προστασία του περιβάλλοντος.

Κύριο μέλημα των συμμετεχόντων ήταν το όμορφο περιτύλιγμα μιας κενής περιεχομένου συμφωνίας που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο το οποίο με τη σειρά του ουδέποτε τέθηκε σε εφαρμογή, καθώς Ουάσιγκτον και Πεκίνο δεν το επικύρωσαν ποτέ.

Απεναντίας η διατήρηση του σύγχρονου τρόπου ζωής επιβάρυνε κι άλλο το περιβάλλον με συνέπειες ήδη ορατές σε όλον τον πλανήτη.

Οι «κοκορομαχίες» δεν έλειψαν από τη Σύνοδο, με τους Ευρωπαίους να απειλούν ότι θα μποϋκοτάρουν την υπό αμερικανική αιγίδα Σύνοδο για το Κλίμα τον επόμενο μήνα, εξαιτίας της αδιάλλακτης στάσης της Ουάσιγκτον έναντι της μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.

Αλλωστε, είναι κοινό μυστικό ότι οι ΗΠΑ θα ήθελαν να παρακάμψουν και σε αυτό το θέμα τον ΟΗΕ και να συντάξουν τη δική τους ατζέντα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά.

Η ευρωπαϊκή πρόταση ζητούσε μείωση κατά 25% έως 40% από τα επίπεδα του 1990 ως το 2020, με τελικό στόχο τη μείωση κατά 50% έως το 2050, πρόταση που συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση της κυβέρνησης Μπους αλλά και του Καναδά που τάχθηκαν υπέρ μιας πιο ευέλικτης συμφωνίας.

Η στάση των δύο αυτών κρατών «επιβραβεύτηκε» από τους ακτιβιστές που βρίσκονταν έξω από το χώρο διεξαγωγής της Συνόδου με το βραβείο του «απολιθώματος» της χρονιάς.

Ο Λευκός Οίκος δέχτηκε τα πυρά και του Αλ Γκορ, ο οποίος αποκάλυψε μία ακόμα «ενοχλητική αλήθεια», ότι δηλαδή η πατρίδα του μπλοκάρει κάθε πρόοδο στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών και κάλεσε τους συμμετέχοντες να ανταποκριθούν στην έκκληση των επιστημόνων για άμεση δράση.

Τελικά, η Ευρώπη υποχώρησε σε συμβιβασμό με μειωμένα τα ποσοστά στο μεσοδιάστημα ως το 2050, αλλά με διατήρηση του στόχου για περικοπή κατά το ήμισυ στα μέσα του αιώνα. Με αυτόν τον τρόπο, σβήνουν ουσιαστικά οι όποιες ελπίδες για άσκηση πιέσεων προς τους μεγάλους ρυπαντές και «διασφαλίζεται» η υπογραφή μίας ακόμα άσκησης επί χάρτου χωρίς κυρώσεις.

Προκλήσεις
Ενδεικτική του πόσο διάφορες κυβερνήσεις ενδιαφέρονται περισσότερο για τα οικονομικά τους συμφέροντα κι όχι για τη σωτηρία του πλανήτη είναι η θέση της Σαουδικής Αραβίας, που απαιτεί από τη διεθνή κοινότητα να της εγγυηθεί χρηματικές αποζημιώσεις για τις απώλειες εσόδων, όταν στο μέλλον χρησιμοποιηθούν πηγές ενέργειας φιλικότερες στο περιβάλλον απ ό,τι το πετρέλαιο.

Η Αυστραλία, η οποία με μία πρωτόγνωρη οικολογική ευαισθησία επικύρωσε το Πρωτόκολλο του Κιότο κι υποστήριξε τις ευρωπαϊκές προτάσεις για να κάνει αμέσως πίσω και να δηλώσει πως πρώτα θα «πρέπει να βεβαιωθεί για την οικονομική ασφάλεια των οικολογικών στόχων».

Οξύμωρο ήταν επίσης ότι οι αναπτυγμένες χώρες που εκλύουν και τις μεγαλύτερες ποσότητες ρύπων, αφού... συμβιβάστηκαν μεταξύ τους, άσκησαν από κοινού πιέσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, με την απειλή μάλιστα ακόμα και εμπορικών κυρώσεων.

Οπως επισημαίνει χαρακτηριστικά στο BBC, η εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Μαλίνι Μεχρά, «αυτό που δεν θέλουν να καταλάβουν οι μεγαλύτεροι ρυπαντές του κόσμου είναι ότι απειλούμαστε συνολικά ως ανθρώπινο είδος κι όχι ως μεμονωμένες εθνότητες».

Τι προέβλεπε το Κιότο
Μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά μέσο όρο 5,2% κάτω από τα επίπεδα του 1990 και εντός της περιόδου 2008-2012. Το 2012 είναι η ημερομηνία λήξης του πρωτοκόλλου.

Οι τρεις μηχανισμοί με τους οποίους επιδιώκεται η μείωση των εκπομπών είναι: το σύστημα εμπορίας εκπομπών αερίων, ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης (CDM) και η κοινή εφαρμογή (JI).

Το πρωτόκολλο δεσμεύει κυρίως 37 βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες, ενώ δεν είναι δεσμευτικό για αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία. Οι ΗΠΑ αποχώρησαν το 2001 θεωρώντας ότι το Κιότο βλάπτει την αμερικανική οικονομία.

Οι προτάσεις για μετά
Οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 25-40% κάτω από τα επίπεδα του 1990 μέχρι το 2020.

Οι πλούσιες χώρες θα καλούνται να εφαρμόσουν όρια εκπομπών σε εθνικό επίπεδο και να δεσμευτούν για τα ποσοστά μείωσης.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να σκεφθούν μετρήσιμες δράσεις μείωσης των εκπομπών σε εθνικό επίπεδο.

Συνεργασία στην έρευνα και την ανάπτυξη νέων, καινοτόμων τεχνολογιών.

Πιο γενναιόδωρη χρηματοδότηση για την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές.

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ  








Όλα τα κείμενα από τη  Συνδιάσκεψη στο Μπαλί, Videos και το τελικο Σχέδιο Δράσης

United Nations Framework Convention on Climate Change
http://unfccc.int/2860.php

  

[Kallioph]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100040_18/12/2007_252866

Αλλαγή πλεύσης από τις ΗΠΑ στη σύνοδο για το κλίμα

ΜΠΑΛΙ. «Είναι η αρχή και όχι το τέλος», δήλωσε ο γ. γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, στην προσπάθειά του να περιγράψει την έκβαση της θυελλώδους συνόδου για το κλίμα στο Μπαλί. «Θα πρέπει να εμπλακούμε σε πολύ πιο δύσκολες διαπραγματεύσεις», εξήγησε, προβλέποντας νέες ακόμη πιο ταραχώδεις συνόδους. Tι συνέβη τελικά; Ποιο ήταν το επίτευγμα των αντιπροσώπων 190 χωρών, που συνομιλούσαν επί δύο εβδομάδες στην πρωτεύουσα της Ινδονησίας;

Παρ’ ότι είναι βέβαιο ότι «προς το παρόν» τίποτε δεν αλλάζει, η σύνοδος δημιούργησε ελπίδες για μια μελλοντική συντονισμένη επίθεση της ανθρωπότητας, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, κατά του φαινομένου του θερμοκηπίου. Δεν κατέληξε, ωστόσο, σε κάποια σαφή δέσμευση. Τρεις είναι οι βασικοί ελπιδοφόροι άξονες του «οδικού χάρτη» του Μπαλί:

Πρώτον, συνοδεύεται από την υπογραφή της κυβέρνησης Μπους, που ναι μεν θα αποχωρήσει από την εξουσία σε λίγους μήνες, αλλά έδωσε το στίγμα μιας πιο διαλλακτικής αμερικανικής πολιτικής, διαμορφωμένης υπό τη διεθνή πίεση. Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι δύσκολο να αποσυρθεί από την εκστρατεία σωτηρίας του πλανήτη, καθώς η πολιτική σκηνή ήδη υιοθετεί το θέμα ως πεδίο αντιπαράθεσης στο πλαίσιο των εκλογών.

Δεύτερον, επετεύχθη συμφωνία για την παροχή τεχνολογικής υποστήριξης στον αναπτυσσόμενο κόσμο - αφού οι ΗΠΑ ωθήθηκαν σε παγερή απομόνωση από τους άλλους συνομιλητές και ήραν τελικά τις αντιρρήσεις τους. Οι δυτικές χώρες δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν στον τομέα αυτό τον Τρίτο Κόσμο, για να αντιμετωπίσει την άνοδο της θερμοκρασίας.

Τρίτον, προβλέπονται διαπραγματεύσεις για να βρεθούν κίνητρα που θα επιτρέψουν στα αναπτυσσόμενα κράτη να προστατεύσουν τα δάση τους. Δεδομένου του αόριστου χαρακτήρα των τριών αυτών σημείων, είναι εύλογη η επισήμανση του γ.γ. του ΟΗΕ πως πρόκειται απλώς για την αρχή. Επιπλέον, η σύνοδος κατέγραψε μια μεγάλη αποτυχία, καθώς η επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας, υφυπουργός Εξωτερικών Πάολα Ντομπριάνσκι, έπεισε τους συνομιλητές της να παρακάμψουν το φλέγον θέμα των ποσοστών σε ό,τι αφορά τη μείωση των ρύπων στον βιομηχανικό κόσμο και να αφαιρέσουν από τον «οδικό χάρτη» οποιαδήποτε δεσμευτική αναφορά. Οι πρώτες εκδοχές του κειμένου υιοθέτησαν τον στόχο μείωσης από 25% έως 40% έως το 2020, αλλά η τελική περιορίστηκε σε μία ακόμη αόριστη πρόβλεψη. Σύμφωνα με αυτήν, οι συμμετέχοντες θα διεξαγάγουν νέες διαπραγματεύσεις και θα λύσουν το θέμα έως το 2009 με μια νέα «ιστορική» συνθήκη που θα αντικαταστήσει το πρωτόκολλο του Κιότο. Οπως το έθεσε ο εμπειρογνώμονας, Ελιοτ Ντίριντζερ, η σύνοδος «δεν στρίμωξε κανέναν για τους ρύπους. Αλλά είναι σημαντικό ότι δεν απάλλαξε και κανέναν».

[Kallioph]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_18/12/2007_252900

Η απουσία σαφούς δέσμευσης των κρατών της Δύσης για καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου στη Σύνοδο του Μπαλί σημαίνει ότι οι φάλαινες Μινκ, όπως αυτό το κοπάδι που πλέει ανοικτά της Ανταρκτικής, αλλά και αυτοί οι πιγκουίνοι Αντελί, που κατοικούν στην Ουίλκς Λαντ της παγωμένης ηπείρου, θα συνεχίσουν να απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση.

[Kallioph]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_28/12/2007_253705

Πέντε βήματα για να σώσουμε το περιβάλλλον

Του Γιωργου Λιαλιου

Πέντε δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής προτείνει στην Πολιτεία για το 2008 η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Η οργάνωση εκτιμά ότι πρέπει να υπάρξουν ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις με τις οποίες να ενθαρρύνονται οι φιλικές προς το περιβάλλον δραστηριότητες. Παράλληλα, ζητεί την προώθηση Δασολογίου και της εξοικονόμησης ενέργειας.

Αποτιμώντας την πρόσφατη διεθνή διάσκεψη στο Μπαλί για τις κλιματικές αλλαγές, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού εκτιμά ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει ενεργότερο ρόλο στη μάχη ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Συγκεκριμένα:

Δασολόγιο: Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία, η ολοκλήρωση του Δασολογίου και η προστασία των δασών πρέπει να είναι μία από τις βασικότερες προτεραιότητες για την επόμενη χρονιά. «Τα δάση είναι οι φυσικοί μας σύμμαχοι εναντίον της κλιματικής αλλαγής», αναφέρει. «Η Πράσινη Βίβλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπει για την Ελλάδα μέσες αυξήσεις θερμοκρασιών περίπου 4 βαθμούς και μείωση μέσης βροχόπτωσης περίπου 25% μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Εχουμε προετοιμαστεί;».

Περιβαλλοντική φορολογία: Η Ελληνική Εταιρεία τάσσεται υπέρ μιας πιο δίκαιης κατανομής των φόρων, υποστηρίζοντας την αύξηση της φορολογίας για όσους προκαλούν ρύπους. «Μέσα από ένα περιβαλλοντικά δικαιότερο φορολογικό σύστημα μπορούμε να ωθήσουμε την ελληνική οικονομία προς μια πιο ενεργό συμμετοχή στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή».

Περιορισμός της διάσπαρτης δόμησης: Οπως σημειώνουν οι επιστήμονες, η διάσπαρτη δόμηση ενθαρρύνει τη χρήση του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Εξοικονόμηση ενέργειας: Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία, η ελληνική πολιτεία πρέπει μέσα στην επόμενη χρονιά να εφαρμόσει άμεσα την κοινοτική οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και την αύξηση των χώρων πρασίνου στις πόλεις «ώστε να τις καταστήσουμε πιο ανθρώπινες και πιο ασφαλείς στους μεγάλους καύσωνες».

«Οχι» στη ρυπογόνο ενέργεια: Η Ελληνική Εταιρεία εκτιμά ότι πρέπει μέσα στο 2008 να γίνουν γενναία βήματα στην κατεύθυνση της ενεργειακής απεξάρτησης της χώρας από τον λιγνίτη, το πετρέλαιο και τον λιθάνθρακα.

«Κάθε φορά που έρχεται η συζήτηση στις κλιματικές αλλαγές, στην Ελλάδα εστιάζουμε μόνο στις συνέπειες και όχι στις ευθύνες μας», λέει στην «Κ» ο Κρίτων Αρσένης, υπεύθυνος περιβαλλοντικής πολιτικής της Ελληνικής Εταιρείας. «Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από την αδιαλλαξία των μεγάλων χωρών, αλλά να προχωρήσουμε σε δικές μας πρωτοβουλίες».

[Kallioph]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_30/12/2007_253766

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα μετά το Μπαλί
Αν απεξαρτητοποιηθεί από τον λιγνίτη, θα συγκρατήσει την αύξηση των εκπομπών αερίων στο 25% το διάστημα 2008 - 2012, όπως ορίζει η Ε.Ε.

Των Γιωργου Λιαλιου – Τανιας Γεωργιοπουλου – Γιαννη Ελαφρου

Μετά το Μπαλί, τι; Η διεθνής διάσκεψη στην Ινδονησία, παρά τα μέτρια πολιτικά της αποτελέσματα, έδωσε για μερικές ημέρες μια γερή ένεση δημοσιότητας στο πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών. Στην Ελλάδα, η συζήτηση, δυστυχώς, περιστράφηκε γύρω από τη μυστικοπάθεια του ΥΠΕΧΩΔΕ, που κατάφερε για ακόμα μια φορά να συγκρουστεί με τους πάντες υπερασπιζόμενο το δικαίωμά του στη μετριότητα.

Η ουσία, βέβαια, δεν βρίσκεται εκεί. Βρίσκεται στη δυνατότητα της χώρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της βάσει του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αλλά και -γιατί όχι- να πρωτοπορήσει, είτε σε επίπεδο πρωτοβουλιών, ή σε επίπεδο στόχων. Η χώρα είναι υποχρεωμένη να συγκρατήσει την αύξηση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στο 25% το διάστημα 2008 - 2012 (σε σχέση με το 1990). Ομως ήδη βρίσκεται στο +25,4%. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η χώρα θα χάσει το στόχο της, αλλά ότι θα δυσκολευτεί να τον πετύχει.

Την ίδια στιγμή, όμως, που η Ελλάδα πασχίζει να ανταποκριθεί στους στόχους της, η Ευρώπη κινείται στην κατεύθυνση της λήψης ακόμα αυστηρότερων μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής. Η μείωση των εκπομπών θα πρέπει να φτάσει το 20% έως το 2020, ενδεχομένως και το 30%. Στην περίπτωση αυτή, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την Ελλάδα να διεκδικήσει και πάλι μια συγκρατημένη αύξηση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θεμροκηπίου: θα κληθεί πλέον να τις μειώσει. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα.

Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί επιστήμονες, μείωση δεν επιτυγχάνεται παρά μόνο με αλλαγές πολιτικής. Τα «μαγειρέματα» μέσω του συστήματος κατανομής δικαιωμάτων εκπομπών (τα οποία φυσικά δεν χρησιμοποιεί μόνο η Ελλάδα) δεν επαρκούν. Η χώρα είναι στο κομβικό εκείνο σημείο που θα πρέπει να αποφασίσει να πάρει γενναία μέτρα, όπως την σταδιακή απεξάρτησή της από τον λιγνίτη και τις άλλες ρυπογόνες μεθόδους παραγωγής ενέργειας. Ερχεται πλέον η στιγμή να μπει μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παρόν και στο μέλλον.

Δημήτρης Λάλας*

Η κλιματική αλλαγή αφορά τη διπλωματία

Το Μπαλί ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Ξεχάστε τον «οδικό χάρτη» και τις άλλες αποφάσεις που προωθούν διάφορα σημαντικά θέματα, όπως η μεταφορά τεχνολογίας, η μείωση της αποδάσωσης σε αναπτυσσόμενες χώρες, οι δράσεις για την προσαρμογή. Το Μπαλί ήταν επιτυχία γιατί επέστρεψε πίσω ο γ.γ του ΟΗΕ για να βοηθήσει, γιατί επηρέασε την πορεία μιας σημαντικής χώρας, της Αυστραλίας, ώστε να υπάρχει πλέον υπουργός Κλιματικής Αλλαγής, γιατί αναγκάστηκε ακόμη και η Αμερική να υποχωρήσει μπροστά στις φωνές των μικρών. Ηταν επιτυχία γιατί είδα τον παλιό μου φίλο, τον Εκτελεστικό Γραμματέα της Γραμματείας του Κλίματος του ΟΗΕ, Yvo de Boer, που τον φωνάζαμε «Πρίγκιπα του Σκότους» για τους χειρισμούς του όταν ήταν διαπραγματευτής της Ολλανδίας, να κλαίει. Ηταν επίσης επιτυχία και για μας, γιατί επιτέλους έγινε αντιληπτό από τα άλλα υπουργεία ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αφορά τη διπλωματία, αλλά και την οικονομία, την τεχνολογία, την ενέργεια, αναγκάζοντας έτσι και το ΥΠΕΧΩΔΕ να καταλάβει την σημασία της.

* Μέλος της αντιπροσωπείας της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή το 1994 - 2006.

Χρήστος Ζερεφός*

Ο μεγάλος απών είναι η Γεωθερμία

Η χώρα μας πρέπει να ακολουθήσει μια στρατηγική, η οποία θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα και θα αντιμετωπίζει τα μειονεκτήματα της περιοχής μας, αντί απλά να παρακολουθεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας μας (ο πλούτος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και οι ιδιαιτερότητες στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού μας περιβάλλοντος) θα πρέπει να αναδειχθούν στο υψηλότερο δυνατό επιστημονικό επίπεδο.

Δυστυχώς, η εθνική έκθεση για το Αναμενόμενο Επίπεδο Διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για το έτος 2010 επικεντρώνεται κυρίως στο αιολικό δυναμικό, κατά πολύ μικρό ποσοστό στη βιομάζα (η καύση της οποίας συνεισφέρει δυστυχώς και αυτή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου), στα μικρά υδροηλεκτρικά έργα και κατά ένα μικρό ποσοστό στα φωτοβολταϊκά, ενώ ο μεγάλος απών είναι η Γεωθερμία. Η απουσία της Γεωθερμίας αποτελεί μέγα πλήγμα, γιατί υπάρχει διαπιστωμένο και έτοιμο γεωθερμικό δυναμικό και ανεπτυγμένη τεχνολογία για διάφορες χρήσεις (ηλεκτροπαραγωγή, θέρμανση οικισμών, ιχθυοκαλλιέργειες κ.λπ.).

* Προέδρος Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Δημήτρης Καραβέλας*

Ας ξεκινήσει η κυβέρνηση το κλιματικό της έργο

Η Ελλάδα -σε επίπεδο συνολικών εκπομπών- δεν είναι μεγάλος ρυπαντής. Είμαστε όμως μια χώρα με σημαντικό κατά κεφαλήν ενεργειακό αποτύπωμα και με φτωχές επιδόσεις στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Είναι μια ώρα ευθύνης. Μπορούμε να επιδείξουμε εγρήγορση αναλαμβάνοντας τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ή θα τρέχουμε για μία ακόμη φορά ασθμαίνοντας και πληρώνοντας πρόστιμα χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα;

Μετά το «ατυχές» Μπαλί, το ενεργειακό πακέτο της Ε.Ε., που εξαγγέλλεται στα τέλη του Ιανουαρίου, είναι η νέα μεγάλη ευκαιρία της χώρας. Πλέον, η Πολιτεία οφείλει να προτείνει φιλόδοξες μειώσεις εκπομπών και να προχωρήσει άμεσα τις κατάλληλες τομεακές πολιτικές. Ας ξεκινήσει σήμερα το κλιματικό της έργο η κυβέρνηση, διευκρινίζοντας προς όλους ότι στο ενεργειακό μείγμα της χώρας δεν χωράει η χρήση του ρυπογόνου λιθάνθρακα, απ' όπου και αν έρχεται. Τελικά, μετά το Μπαλί, ας καταλάβουμε -Πολιτεία και πολίτες- ότι όλοι έχουμε μερίδιο στην ευθύνη. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι το κλίμα είναι στο χέρι μας.

* Διευθυντής WWF Ελλάς.

Σπύρος Κουβέλης*

Πρόγραμμα ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών

Εξω δεν πήγαμε και τόσο καλά. Η διάσκεψη για το κλίμα κατέληξε σε συμφωνία στα ελάχιστα. Αφού κάμφθηκε την ύστατη ώρα η άρνηση των ΗΠΑ, συμφωνήθηκε ένας «οδικός χάρτης», που έπειτα από διαπραγματεύσεις και συναντήσεις (Πολωνία 2008 και Δανία 2009), ίσως πετύχει συμφωνία σε χρονοδιαγράμματα και δεσμευτικούς στόχους που θα ισχύσουν μετά το 2012, οπότε λήγει η ισχύς του Κιότο. Η Ελλάδα έχει συμφωνήσει με τις προτάσεις της Ευρώπης: μείωση των εκπομπών κατά 20% μέχρι το 2020. Για να πετύχουμε αυτούς τους φιλόδοξους και αναγκαίους στόχους, χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ενεργειακή αποδοτικότητα σε κάθε τομέα (κτίρια, βιομηχανία, μεταφορές, γεωργία κ.λπ.). Χρειάζεται ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Χρειάζονται οικονομικά κίνητρα. Είμαστε ακόμα πολύ πίσω. Μόνο με τολμηρές αποφάσεις και συστηματική δουλειά μετά το Μπαλί μπορεί η Ελλάδα να πάει καλά.

* Επικεφαλής τομέα Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ.

Σταύρος Καλογιάννης*

Μείωση των εκπομπών κατά 20% μέχρι το 2020

Τα αποτελέσματα της διάσκεψης στο Μπαλί είναι μάλλον φτωχά. Ωστόσο, έγιναν θετικά βήματα που οφείλονται κυρίως στη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Επιτεύχθηκε ένας συμβιβασμός, που άφησε μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον, να καταλήξουμε δηλαδή το 2009, σε μια παγκόσμια συμφωνία μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Στηρίζουμε τους φιλόδοξους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τους οποίους συνδιαμορφώσαμε, για μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, κατά 20% έως το 2020, ενώ είμαστε έτοιμοι για μειώσεις έως και 30% έως το 2020 εφόσον ακολουθήσουν και οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα διαχειριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής κρίνονται ικανοποιητικά, δεν αρκούν όμως. Θα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε τα όρια και τις αντοχές του πλανήτη και να πάψουμε να φερόμαστε ως απόλυτοι κυρίαρχοι. Οφείλουμε να αναλάβουμε τις ιστορικές ευθύνες μας και να αλλάξουμε νοοτροπία και τρόπο ζωής εάν θέλουμε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η κλιματική αλλαγή.

* Υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ.

Νίκος Χαραλαμπίδης*

Στροφή τώρα προς τις καθαρές λύσεις

Η σημαντικότερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα στην μετά-Μπαλί περίοδο είναι... η αδράνεια. Είναι σε όλους σαφές ότι η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών περνάει μέσα από την εξοικονόμηση ενέργειας, τη μαζική προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη δημιουργία αποκεντρωμένων συστημάτων παραγωγής ενέργειας. Σε καμία περίπτωση, η αντιμετώπιση του σημαντικότερου προβλήματος του πλανήτη δεν μπορεί να γίνει με νέους σταθμούς λιγνίτη ή λιθάνθρακα. Ούτε με νέους πετρελαϊκούς σταθμούς στα νησιά μας. Με απλά λόγια, λοιπόν, σημαντικά ενεργειακά έργα που βρίσκονται σε φάση υλοποίησης, έρχονται από ένα βρώμικο παρελθόν. Αυτά πρέπει να σταματήσουν τώρα και η στροφή προς τις καθαρές λύσεις πρέπει να ξεκινήσει επίσης τώρα.

Μέχρι στιγμής, δυστυχώς, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έχει επιλέξει το δρόμο της προσωπικής αντιπαράθεσης σε συνδυασμό με την αδράνεια. Ελπίζω ότι από την καινούργια χρονιά θα επιλέξει το δρόμο της δράσης. Το χρειάζεται το περιβάλλον, το κλίμα, η οικονομία της χώρας... όλοι μας.

* Διευθυντής Greenpeace.

Ελπίδα Παντελάκη*

Λαϊκή αντιπαράθεση με την Πράσινη Βίβλο της Ε.Ε.

Στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή αποδείχθηκε για ακόμα μια φορά ότι η συντήρηση και η μεγέθυνση των κερδών των μονοπωλίων συντελείται και με την καταστροφή του περιβάλλοντος και την καταλήστευση των φυσικών πόρων σε βάρος και αυτής ακόμη της βιολογικής επιβίωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Οι ΗΠΑ, η Ε.Ε. και άλλες δυνάμεις δεν διαπραγματεύτηκαν το πώς θα προστατεύσουν το περιβάλλον αλλά ποιος θα κερδίσει περισσότερα από την καταστροφή και τα δήθεν μέτρα προστασίας του. Η υποκρισία τους αποτελεί πρόκληση.

Η επίλυση του ζητήματος απαιτεί βαθιές αλλαγές στο πολιτικό επίπεδο και στην οικονομία. Απαιτεί λαϊκή αντιπαράθεση με την πολιτική που υπηρετεί την Πράσινη Βίβλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θυσιάζει τα κοινωνικά αγαθά (δάση, νερό, παραλίες) για να υπηρετηθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα.

* Μέλος της Κ.Ε. και βουλευτής του ΚΚΕ.

Ασημίνα Ξηροτύρη*

Χρειάζεται κεντρικός ενεργειακός σχεδιασμός

Ιστορική πρόκληση για την παγκόσμια κοινότητα στη μάχη ενάντια στη κλιματική αλλαγή αποτέλεσε η συνδιάσκεψη του ΟΗΕ στο Μπαλί. Ο συμβιβασμός έγινε στην «παράταση», όταν οι ΗΠΑ δέχθηκαν τη νέα συμφωνία, αφού πρώτα την αποδυνάμωσαν από ποσοτικούς στόχους μείωσης των εκπομπών και συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Πα' όλα αυτά, έγινε ένα βήμα μπροστά.

Οσον αφορά τη χώρα μας, οι εκπομπές ρύπων έχουν ήδη ξεπεράσει το 30%, όταν οι υποχρεώσεις είναι 25% μέχρι το 2012. Η Ελλάδα συνεχίζει να παρουσιάζει μεγάλη εξάρτηση από το πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα, ενώ απουσιάζει ένας κεντρικός ενεργειακός σχεδιασμός, ένα βιώσιμο χωροταξικό σχέδιο και κίνητρα για τις ανανεώσιμες πηγές, ώστε να επιτευχθούν οι δεσμεύσεις. Απουσιάζει μία αποτελεσματική πολιτική και σχεδιασμός κατά τομέα (δόμηση, ενεργειακή απόδοση κτιρίων, μαζικές μεταφορές, βιομηχανία) για την εξοικονόμηση ενέργειας, όπως και για την προστασία των δασικών και λοιπών οικοσυστημάτων (Δασολόγιο, Κτηματολόγιο).

* Υπεύθυνη τμ. οικολογίας του Συνασπισμού.

[Kallioph]

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_9_22/01/2008_219363

H Ευρώπη «ανοίγει» την ενεργειακή της ατζέντα

Τα 27 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς πρέπει να διαχειριστούν την ενέργεια ενόψει των περιβαλλοντικών προκλήσεων

Επιμέλεια: Χρήστος Σύλλας
[email protected]

Με το βλέμμα στη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει στις 23 Ιανουαρίου τις ενεργειακές υποσχέσεις της για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Ωστόσο, η επιλογή της πυρηνικής ενέργειας καθώς και το οικονομικό ρίσκο που περιλαμβάνει η «πράσινη» αγορά, καθιστά το ενεργειακό σχέδιο της Ε.Ε αμφίβολο

Οι άξονες της συζήτησης

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα περίπου μήνα μετά την Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα στο Μπαλί, συζητά «τα του οίκου της» σχετικά με την ενεργειακή πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει. Η περσινή συναίνεση για την ενεργειακή ατζέντα της Ένωσης συνέβη μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, γεγονός που οδηγεί τους αναλυτές να πιστεύουν πως υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι που οδήγησαν σε κάτι τέτοιο. Τα ισχυρά κράτη της Ε.Ε λειτουργούσαν υπό την πίεση των περιβαλλοντικών προκλήσεων και ήθελαν να δείξουν ότι κρατούν τα σκήπτρα, την ίδια στιγμή που οι «Βενιαμίν» της παρέας διεκδικούσαν είτε την ενεργειακή τους απεξάρτηση είτε το περιβαλλοντικό προφίλ που θα τους έκανε αρεστούς.

Το 2007 οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν συμφωνήσει στη μείωση των εκπομπών CO2 κατά 20% μέχρι το 2020, με βάση τα επίπεδα των εκπεμπόμενων ρύπων του 1990. Παράλληλα μ'αυτήν τη δράση, η Ε.Ε έθεσε ως στόχο την κάλυψη του 20% της ενέργειας της με τη χρήση εναλλακτικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η ηλιακή και η αιολική.

Φέτος, η συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα στραφεί στην οριοθέτηση των στόχων για κάθε ένα από τα 27 κράτη - μέλη. Οι ευρύτεροι στόχοι που τέθηκαν πέρυσι θα χρησιμεύσουν ως βάση για τις διαπραγματεύσεις με την κάθε χώρα ξεχωριστά.

Οι αναλυτές αναμένουν ότι πολλές χώρες θα ζητήσουν χαμηλά επίπεδα μείωσης, δεδομένων των δυνατοτήτων που διαθέτουν για αλλαγή του ενεργειακού τους μίγματος. Για παράδειγμα η Σουηδία έχει υψηλό ποσοστό συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μπορεί να δικαιολογήσει οιαδήποτε αντίδραση σε αυστηροποίηση των στόχων.

Η συζήτηση για την μελλοντική ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε των «27» αναπόφευκτα διεξάγεται υπό την πίεση των μεγάλων εταιρειών παραγωγής ενέργειας που αισθάνονται το οικονομικό ρίσκο της «πράσινης» αγοράς ενέργειας.

Το ρίσκο των «μεγάλων»

Οι παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις στην Ευρώπη, όπως η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γερμανία διαβλέπουν με κάποιο τρόπο τη σημασία των κλιματικών αλλαγών και τα μέτρα αντιμετώπισης που πρέπει να ληφθούν υπό αυτές τις προϋποθέσεις. Η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση σε συνδυασμό με την πρωτοπορία που χαρακτηρίζει την Ε.Ε - και κυρίως τις μεγάλες δυνάμεις - στον αγώνα κατά των κλιματικών αλλαγών παγκοσμίως, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ανάληψη των ηνίων μιας καινούριας αγοράς.

Ωστόσο, ελάχιστες από τις μεγάλες δυνάμεις παρουσιάζονται τολμηρές μέχρι τώρα. Η Γερμανία για παράδειγμα δεν αναμένεται να αισθανθεί την «πίεση» μιας νέας συμφωνίας, αφού είναι πρωτοπόρα όσον αφορά στην ενσωμάτωση της ηλιακής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της. Η Δανία με τη σειρά της χρηματοδοτεί συνεχώς εταιρείες κατασκευής ανεμογεννητριών και αναλαμβάνει το ρίσκο εξαγωγής τους σε άλλες χώρες. «Το μοντέλο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και συγκεκριμένα της αιολικής, μπορεί να ανοίξει δρόμους στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά», λέει χαρακτηριστικά ο Peter Brun, επικεφαλής της Vestas, εταιρείας κατασκευής ανεμογεννητριών.

Από την άλλη μεριά, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχει πολλάκις εκφράσει κατά το παρελθόν τις αμφιβολίες του για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και για το επιβλαβές marketing τους από τις μεγάλες δυνάμεις. Για τη Γαλλία του Σαρκοζί, η ενεργειακή ατζέντα της Ε.Ε είναι κατά τι άδικη και οικονομικά μη βιώσιμη για τους μεγάλους ρυπαντές σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες που, διαθέτουν ελαστικότερο πλαίσιο και μεγαλύτερη ανοχή για τις εκπομπές ρύπων.

Το κόστος των «πράσινων» μορφών ενέργειας εκτιμάται από αρκετές μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις ως δυσθεώρητο. Σε μια παγκόσμια οικονομία που νέοι παίκτες, όπως η Ινδία και η Κίνα αναδύονται «απειλητικά», οι εξαρτήσεις από τον άνθρακα παραμένουν οικονομικές σταθερές και, άρα, νομιμοποιούν επιχειρήματα δισταγμού απέναντι σε ένα νέο ενεργειακό μείγμα.

Οι νεοεισερχόμενοι, «μικροί» παίκτες

Από την άλλη μεριά, τα νεοεισερχόμενα κράτη - μέλη στην Ε.Ε, όπως τα πρώην κομμουνιστικά κράτη, δε συμμερίζονται ομοίως τις περιβαλλοντικές ανησυχίες των «μεγάλων».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Πολωνία. Αν και η παγκόσμια οικονομία παρουσιάζει σημαντική καθυστέρηση στους ρυθμούς ανάπτυξης της, η πολωνική οικονομία αναπτύσσεται εξαιρετικά γρήγορα, γεγονός που συνεπάγεται την αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας.

Η Πολωνία, τη δεδομένη χρονική στιγμή, εξαρτά την ηλεκτρική της ενέργεια κατά 95% από την καύση άνθρακα και προφανώς αισθάνεται αδικημένη από τα επίπεδα μείωσης που έχει θέσει η Ε.Ε. Διαθέτοντας τα μεγαλύτερα αποθέματα άνθρακα στην Ευρώπη (περίπου 14 δισ. τόνους), με την Τσεχία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία να ακολουθούν, η Πολωνία του Καζίνσκι δεν βλέπει τον λόγο να εκπονήσει ένα σχέδιο εθνικής δράσης για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών.

Εξαρτημένη από τον άνθρακα και από το μεγάλο παροχέα φυσικού αερίου που ονομάζεται Ρωσία, η πολωνική οικονομία δε φαίνεται διατεθειμένη να προβεί σε ανάπτυξη τεχνολογιών, φιλικότερων προς το περιβάλλον. Ήδη εκκρεμούν αρκετές προσφυγές της χώρας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα μάλιστα με δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας της Πολωνίας, Waldemar Pawlak, ο οποίος έχει επανειλλημένως εκφράσει την αγάπη του για το «μαύρο υλικό», η Πολωνία αναμένεται να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην εκμετάλλευση του ρυπογόνου άνθρακα.

H παράμετρος της πυρηνικής ενέργειας

Πρόσφατη έρευνα της PricewaterHouse Coopers αποκαλύπτει πως οι μεγάλοι παροχείς ενέργειας στη Γερμανία και τη Γαλλία αξιολογούν την πυρηνική ενέργεια ως την πιο πιθανή τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί ως το 2017, για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Αν και η Ε.Ε δεν προκρίνει το συγκεκριμένο ζήτημα στη συζήτηση της 23ης Ιανουαρίου, αναμφισβήτητα η πυρηνική ενέργεια αποτελεί ζητούμενο για αρκετές από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Η τοποθέτηση πολλών εξ' αυτών στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας είναι ολοένα και περισσότερο πιο συχνή με δηλώσεις και πράξεις ένθεν κακείθεν.

Πρόσφατα η Μεγάλη Βρετανία έδωσε το πράσινο φως για τη δημιουργία μιας νέας γενιάς πυρηνικών εγκαταστάσεων. Στην ίδια κατεύθυνση με την Μεγάλη Βρετανία συντάχθηκε και η Γαλλία, ισχυριζόμενη δια στόματος Νικολά Σαρκοζί, πως « η πυρηνική ενέργεια είναι η ενέργεια του μέλλοντος».

Ωστόσο, πέρσι τον Σεπτέμβριο, ομάδα εργασίας που συστήθηκε στις Βρυξέλλες για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οποιαδήποτε οφέλη από την πυρηνική ενέργεια δεν αποτελούν ένα ρεαλιστικό project, τουλάχιστον για τις επόμενες δεκαετίες.

Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο άφηνε «ανοιχτό» το θέμα προς συζήτηση, λέγοντας ότι δεν είναι αρμοδιότητα της Ε.Ε να καθορίσει ποιες χώρες θα χρησιμοποιήσουν πυρηνική ενέργεια και ποιες όχι.

Οι αντιδράσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η Greenpeace, παραμένουν το ίδιο έντονες με το επιχείρημα ότι η πυρηνική ενέργεια θέτει τεράστια ζητήματα ασφάλειας. Όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Jan Havercamb, επικεφαλής της Greenpeace για την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική: «Η πυρηνική ενέργεια προσφέρει ελάχιστα πράγματα, με αρκετή καθυστέρηση και ελαχιστοποιεί το κόστος».

Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι η πρόσθεση της πυρηνικής ενέργειας στην ατζέντα της αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών, είναι ένα ζήτημα πάνω απ'όλα πολιτικό και οικονομικό και όχι τόσο τεχνικό. Με τη βόρεια Κορέα και το Ιράν να απασχολούν τη διεθνή κοινή γνώμη - δικαιολογημένα ή μη - για το πυρηνικό τους πρόγραμμα, το ζήτημα χρήζει πολιτικής συζήτησης.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η υϊοθεσία μιας τέτοιας ενεργειακής πολιτικής δεν ευνοεί την αγορά των «πράσινων» πηγών ενέργειας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Economist, Reuters

[Kallioph]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_31/01/2008_220349

31-1-2008

Διάσκεψη στη Χαβάη για τις κλιματικές αλλαγές
Στόχος μία συμφωνία που θα διαδεχτεί το Πρωτόκολλο του Κιότο

Εκπρόσωποι από τις χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη και προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου συναντώνται κεκλεισμένων των θυρών στη Χονολούλου της Χαβάης, συμμετέχοντας στη διάσκεψη που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, την ώρα που διαδηλωτές προσπαθούν να καταδείξουν πόσο εκτεθειμένη είναι η Χαβάη στις κλιματικές αλλαγές.

Η διήμερη διάσκεψη έχει στόχο να πείσει για την ανάγκη προώθησης των διαπραγματεύσεων για την επίτευξη διεθνούς συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μέχρι το 2009, ώστε να υπάρχει έτοιμη μία συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο, όταν εκπνεύσει η ισχύς του, το 2012.

Ο Ίβο ντε Μπόερ, εκτελεστικός γραμματέας του Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, επισήμανε ότι εξαντλούνται τα χρονικά περιθώρια για την κατάρτιση ενός σχεδίου και πρόσθεσε ότι οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες.

«Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψιν ότι οι πιο ευάλωτες κοινότητες βρίσκονται στις φτωχές χώρες, αυτές που δεν συμβάλλουν καθόλου στην κλιματική αλλαγή και αυτές θα υποστούν τις χειρότερες συνέπειες», δήλωσε ο Ίβο ντε Μπόερ πριν αρχίσουν οι κεκλεισμένων των θυρών διαβουλεύσεις. «Είμαι βέβαιος ότι ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί, αλλά μόνον εάν όλες οι δυνάμεις ενωθούν και οι μεγάλες οικονομίες που εκπροσωπούνται σε αυτό το χώρο υποχρεωθούν να αναλάβουν ηγετικό ρόλο», πρόσθεσε.

Γύρω από το τραπέζι, σε ένα δωμάτιο όπου οι κουρτίνες που το κρύβουν δεν επιτρέπουν τη θέα στην εξοχή της Χαβάης, έχουν καθήσει οι εκπρόσωποι των πιο πλούσιων χωρών - τα μέλη της Ομάδας των Οκτώ βιομηχανικών κρατών- και κάποιων από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες, μεταξύ των οποιων η Κίνα και η Ινδία.

Οι ΗΠΑ έχουν απορρίψει το Πρωτόκολλο του Κιότο, θεωρώντας ότι είναι άδικος ο στόχος του για τον καθορισμό ορίων στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, εφόσον εξαιρούνται χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, ή το Μεξικό, η Βραζιλία και η Ινδονησία, που θεωρούνται από τους πιο σοβαρούς ρυπαντές του πλανήτη.

Πριν αρχίσει η διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στη Χαβάη, διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί έξω από το κτήριο όπου γίνεται η συνάντηση, παρά την βροχή, φωνάζοντας συνθήματα όπως «η ανθρωπότητα παρακολουθεί» και «οι ανάγκες των λαών και όχι των εταιριών».

Αναφερόμενη στη διάσκεψη, η εφημερίδα Honolulu Advertiser, που εκδίδεται στη Χαβάη, γράφει ότι «εάν οι ΗΠΑ τελικά πετάξουν τις παρωπίδες και συμφωνήσουν σε δραματικές μειώσεις στις εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, αυτή η διάσκεψη θα είναι μία καθοριστική στιγμή στην ιστορία. Ειδάλλως, αυτή η συνάντηση θα είναι άλλο ένα ανούσιο γεγονός, ή ακόμα χειρότερα, μία κυνική παραπλάνηση».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

[Kallioph]

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=30037336

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει δημιουργήσει «περιβαλλοντικούς πρόσφυγες...»

Το ζοφερό μέλλον, που επιφυλάσσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου για τον πλανήτη μας, είναι πλέον παρόν, δηλώνει ο συντονιστής του ΟΗΕ για επείγουσες αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας, σερ Τζον Χολμς, τονίζοντας ότι 12 από τις 13 ανθρωπιστικές κρίσεις του 2007 συνδέονται με τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Και η Σομαλία, που πλήττεται από τη φύση και σπαράσσεται από εμφύλια διαμάχη βρίσκεται στο χείλος της ανθρωπιστικής καταστροφής, με περισσότερο από ένα εκατ. εσωτερικούς πρόσφυγες και το 15% του πληθυσμού να υποφέρει από υποσιτισμό.

Οι φυσικές καταστροφές τετραπλασιάστηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια, κυρίως λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Δημιουργούν «περιβαλλοντικούς πρόσφυγες», οδηγούν στην καταστροφή αγροτικής παραγωγής και στην εκτίναξη των τιμών ειδών πρώτης ανάγκης.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΗΕ, από το μέσο όρο 120 καταστροφών το χρόνο στις αρχές της δεκαετίας του '80, τώρα ο πλανήτης πλήττεται από 500 φυσικές καταστροφές ετησίως με τον πολλαπλασιασμό να αποδίδεται στο απρόβλεπτο των καιρικών συνθηκών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Την περίοδο 1985 με 1994, περίπου 174 εκατομμύρια άνθρωποι επηρεάζονταν κατά μέσο όρο από αυτές τις καταστροφές, ενώ σήμερα περισσότεροι από 254 εκατομμύρια πληρώνουν το τίμημα της καταστροφής του περιβάλλοντος.

Νέο σήμα κινδύνου για τη Γη εκπέμπει ο ΟΗΕ, που διά στόματος Χολμς κάλεσε τη Διεθνή Κοινότητα σε ευαισθητοποίηση και δράση γιατί αυτοί που «τιμωρούνται» περισσότερο και σκληρότερα από τη φύση είναι αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, οι πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών.

ΙΩΑΝΝΑ ΝΙΑΩΤΗ (Πηγές: Reuters, BBC, www.oxfam.org.uk)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2008

[Kallioph]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/02/2008_220524

Hμερομηνία :  01-02-08           

Αλλάζει η αμερικανική θέση για το κλίμα

Οι μεγαλύτεροι ρυπαντές του πλανήτη στις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου εξέφρασαν σήμερα ικανοποίηση για την αμερικανική θέση στις συνομιλίες για τις κλιματικές αλλαγές που διεξάγονται από χθες στη Χονολουλού. Ορισμένοι μάλιστα άσκησαν πιέσεις στην Ουάσιγκτον να προχωρήσει στο επόμενο βήμα θέτοντας στόχους ώστε να μειώσει τις εκπομπές ρυπογόνων αερίων κυρίως διοξειδίου του άνθρακα.

Οι ΗΠΑ, οι μόνες ανάμεσα στις ισχυρότερες βιομηχανικά χώρες που απέρριψαν το Πρωτόκολλο του Κιότο που προβλέπει τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, επεσήμαναν ότι οι διήμερες διαπραγματεύσεις στη Χαβάη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ επικεντρώθηκαν στα δυσκολότερα σημεία της διαφωνίας μεταξύ των κρατών που χρησιμοποιούν το 80% της παγκόσμιας ενέργειας.

Ο Μπρις Λαλοντέ, ο Γάλλος πρεσβευτής για τις κλιματικές αλλαγές, παρατήρησε μια αλλαγή στην αμερικανική θέση, η οποία παλαιότερα «καθυστερούσε» τον καθορισμό στόχων για τη μείωση όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που παρήγαγε. «Και τώρα βλέπουμε ότι οι ΗΠΑ συζητούν το θέμα. Χαιρετίζουμε αυτή την κίνηση. Βεβαίως αναμένουμε το επόμενο βήμα που θα είναι οι ΗΠΑ να θέσουν επίσης ένα στόχο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ακολουθώντας και όλες τις ανεπτυγμένες χώρες», τόνισε.

Οι ΗΠΑ φιλοξενούν το νέο γύρο διαπραγματεύσεων για τον περιορισμό των εκπομπών ρυπογόνων αερίων. Στις διαπραγματεύσεις συμμετέχουν αντιπροσωπείες από τις 17 λεγόμενες μεγαλύτερες οικονομίες - η Ομάδα των Οκτώ ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, οι ταχέως αναπτυσσόμενες Κίνα και Ινδία, η Αυστραλία, η Βραζιλία, η Ινδονησία, το Μεξικό, η Νότια Αφρική, η Νότια Κορέα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να εργαστούν από κοινού για την προώθηση των διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές.

Ο στόχος είναι η προετοιμασία μιας διεθνούς συμφωνίας που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο το οποίο εκπνέει το 2012. Για να διασφαλιστεί ότι η νέα συμφωνία θα είναι έτοιμη εγκαίρως, μια νέα συνθήκη πρέπει να έχει συνταχθεί έως το 2009.

Οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος ρυπαντής διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο, απορρίπτουν το Πρωτόκολλο του Κιότο στη βάση ότι αδίκως εξαιρεί την Κίνα και την Ινδία, ενώ υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε νέα συμφωνία οφείλει να περιλαμβάνει όλες τις χώρες.

Ο πρώτος γύρος διαπραγματεύσεων για το κλίμα μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών διεξήχθη στην Ουάσιγκτον τον Σεπτέμβριο. Τότε ορισμένοι σύνεδροι διαμαρτυρήθηκαν ότι οι ΗΠΑ απομονώθηκαν για την αρνητική θέση τους στο Πρωτόκολλο του Κιότο και ότι η υπό τις ΗΠΑ διαδικασία μπορούσε να παρεκκλίνει παρά να συμβάλλει στις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ.

Ο Τζέιμς Κόνογκτον, επικεφαλής του Συμβουλίου για την Ποιότητα του Περιβάλλοντος στον Λευκό Οίκο είπε: «Τώρα εξετάζουμε ορισμένα πολύ ειδικά πεδία σε μερικά πολύ ευαίσθητα θέματα και εργαζόμαστε σκληρά για να κατανοήσουμε σαφέστερα τις διαφορετικές προοπτικές διαφόρων αντιπροσωπειών και αναζητούμε ένα κοινό έδαφος».

«Είχαμε πολύ εποικοδομητικές συνομιλίες. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ένα διεθνές καθεστώς υποχρεωτικών στόχων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και ευτυχώς προχωρήσαμε ένα βήμα για μια πραγματική συμφωνία το 2009», δήλωσε ο Ματίας Μάχνιγκ, υπουργός Περιβάλλοντος της Γερμανίας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

[Kallioph]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_02/02/2008_257889

Η συνάντηση των «μεγάλων ρυπαντών»
Εγινε στη Χαβάη, χωρίς αποτελέσματα

ΧΟΝΟΛΟΥΛΟΥ. Κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίασαν επί δύο ημέρες οι εκπρόσωποι των κρατών που ρυπαίνουν περισσότερο την ατμόσφαιρα ευελπιστώντας ότι θα καταφέρουν να βρουν λύσεις στο πρόβλημα της κλιματικής μεταβολής που συντελείται στον πλανήτη. Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Χαβάη, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, ως αναμενόταν εξαρχής δεν συνέβαλε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων πολύ, ούτε βέβαια, κατέληξε στον καθορισμό ορίων για τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως παραδείγματος χάρη το διοξείδιο του άνθρακα.

Σύλληψη ρυπογόνων αερίων

Ωστόσο, ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν ήταν οι τρόποι που θα επέτρεπαν στα αναπτυσσόμενα κράτη να αποκτήσουν τεχνολογία που θα επιτρέψει την αύξηση απόδοσης της χρήσης άνθρακα, ενώ μελετήθηκε και το ενδεχόμενο «σύλληψης» και αποθήκευσης ρυπογόνων ανθρακικών αερίων σε πελώριες αποθήκες κάτω από την επιφάνεια της Γης. Τέλος, συζητήθηκε με ποιο τρόπο τα ανεπτυγμένα κράτη θα καταφέρουν να παράσχουν βοήθεια στα φτωχότερα για να καταπολεμηθεί η αποψίλωση των δασών και η ερημοποίηση πολλών περιοχών. Οι σύνεδροι έριξαν ιδιαίτερο βάρος στην εξεύρεση κοινού πεδίου δράσης μεταξύ των «παλαιών ρυπαντών», όπως οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. και των «νέων» και ταχύτατα αναπτυσσομένων οικονομιών, όπως η Κίνα και η Ινδία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ε.Ε. είχε απειλήσει ότι δεν θα συμμετείχε στη συνάντηση εάν οι ΗΠΑ δεν έκαναν, κατά τη διάσκεψη κορυφής στο Μπαλί που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου, συγκεκριμένες προτάσεις βοηθώντας στη δημιουργία μιας νέας συνθήκης για την καταπολέμηση της κλιματολογικής μεταβολής, η οποία θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο.

Κάποια βήματα έγιναν καθώς οι ΗΠΑ ψήφισαν νομοθεσία που υποχρεώνει την αύξηση απόδοσης σε αυτοκίνητα και ορισμένες οικιακές συσκευές. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπους εξακολουθεί να αντιτίθεται σθεναρά στον καθορισμό του ύψους επιτρεπόμενων εκπομπών αερίων.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το συνέδριο στη Χαβάη πραγματοποιείται με μοναδικό στόχο την προεκλογική αποκλιμάκωση του προβλήματος που γεννά η στάση των ΗΠΑ όσον αφορά στα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Τέλος, κατά την έναρξη του συνεδρίου ακτιβιστές και μέλη οικολογικών οργανώσεων χάραξαν γραμμή κατά μήκος επτά οικοδομικών τετραγώνων, υποδεικνύοντας μέχρι πού θα φτάσει το επίπεδο των θαλάσσιων υδάτων τα επόμενα 50 έως 100 χρόνια.