Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας από μόνες τους δεν είναι πανάκειες. Πρέπει να προηγηθεί πολύ προσεκτικός σχεδιασμός της διαχείρισής τους προτού χρησιμοποιηθούν σε ευρεία κλίμακα.
 Για παράδειγμα, καλά τα φωτοβολταικά αλλά μετά τη χρησιμοποίησή τους τι γίνεται?? Πρέπει να έχει ήδη αναπτυχθεί ένα σύστημα ανακύκλωσης. Επίσης πόση ενέργεια χρειάζεται για να παράξουμε ένα φωτοβολταικό στοιχείο, αξίζει?? Τέλος τι απόδοση θα έχει??
 Αυτή τη στιγμή η αιολική ενέργεια είναι η πλέον αξιοποιήσιμη ανανεώσιμη αλλά και αυτή έχει μειονεκτήματα όπως η αβεβαιότητα για την σταθερή παροχή, αν και στην Ελλάδα ειδικά δεν νομίζω να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα.
 Τέλος κάθε μορφή ενέργειας, ανανεώσιμη και μη, παύει να είναι ήπια όταν παράγεται σε μεγάλες ποσότητες, πχ. φανταστείτε ένα τεράστιο ηλιακό πάρκο για την τροφοδότηση της Αθήνας. Οπότε τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση??
 Άποψή μου είναι ότι ένας καλός συνδυασμός των ειδών παραγωγής μαζί με την εξοικονόμηση ενέργειας είναι ο καλύτερος τρόπος. Για παράδειγμα καύση βιομάζας για παραγωγή θερμικής ενέργειας, ανεμογεννήτριες διεσπαρμένες κοντά στις περιοχές κατανάλωσης, μικρά υδροηλετρικά έργα φιλικά προς το περιβάλλον (σε αυτά σχηματίζονται σημαντικοί υδροβιότοποι εάν έχει γίνει σωστή περιβαλλοντική μελέτη), οικιακή εγκατάσταση ηλιακών θερμικών συστημάτων (ηλιακών θερμοσίφωνων) και φωτοβολταικών (αν και δεν τα συμπαθώ τόσο) και τέλος θα μπορούσαμε να ανεχθούμε και μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύση φυσικού αερίου ή ακόμα καλύτερα βιοαερίου για την ψυχολογική εξασφάληση της επάρκειας.

Πολύ σωστά, ιδέες υπάρχουν, πολιτική πρωτοβουλία είναι αυτό που μας λείπει...