|
Κλιματική αλλαγή και σκεπτικισμός
Υπάρχουν γενικά τρεις κατηγορίες σκεπτικιστών για το θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Πρώτα,
υπάρχει μια πολύ μικρή ομάδα σοβαρών επιστημόνων που τονίζουν τα
προβλήματα των μοντέλων των αερολυμάτων(aerosols) και τη νεφοκάλυψη
(cloud cover, νέφος). Δεν απορρίπτουν το μοντέλο του θερμοκηπίου, τις
παρατηρούμενες αυξήσεις του διοξειδίου του άνθρακα ή την παρατηρούμενη
αύξηση στην παγκόσμια θερμοκρασία. Ο πιο γνωστός από αυτό το group
είναι ο αμερικανός κλιματολόγος, Richard Lindzen.
Δεύτερον,
υπάρχει μια πολύ μικρή ομάδα επιστημόνων που εμφανίζονται σε κάθε
συνάντηση αλλά δε λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Σε αυτούς περιλαμβάνεται
ένας Δανός επιστήμονας που διαφωνεί, χωρίς ορθά στοιχεία, ότι τα
επίπεδα των θαλασσών δεν αυξάνονται καθόλου, ένας Γάλλος επιστήμονας
που υποστηρίζει από μια μελέτη καταγραφών από εταιρείες φύτευσης
τσαγιού, ότι στην Τανζανία δεν έχει υπάρξει καμία αύξηση θερμοκρασίας
γύρω από το Κιλιμάντζαρο παρά την απώλεια του 85% των μόνιμων παγετώνων
τα τελευταία εκατό χρόνια(οι παγετώνες αυτοί χρονολογούνται στην
τελευταία εποχή των παγετώνων), και ένας Βρετανός επιστήμονας που
υποστηρίζει ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση συμβαίνει λόγω της αυξημένης
ηλιακής δραστηριότητας(το μοντέλο του όμως δεν έχει καμία βάση στις
μετρήσεις)
Τρίτον, υπάρχει ένα πολύ «ηχηρό» γκρουπ επαγγελματιών
λομπιστών (lobbyist=διαδρομιστής, παρασκηνιακός πολιτικός μεσάζων).
Μερικοί είχαν επιστημονική εκπαίδευση αλλά οι περισσότεροι όχι.
Καταφέρνουν να κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί καθώς διατυπώνουν σωστά
τις σκέψεις τους, είναι κατανοητοί και καλά χρηματοδοτούμενοι. Ανήκουν
στην ίδια κατηγορία των lobbyists για τις εταιρείες καπνού που
υποστηρίζουν ότι οι σύνδεσμοι μεταξύ του καπνίσματος και της κακής
υγείας δεν είναι αποδεδειγμένοι.
Συνολικά, είναι ξεκάθαρο ότι η
ισορροπία της διεθνής επιστημονικής γνώμης υποστηρίζει ότι η κλιματική
αλλαγή είναι ένας πραγματικός και σύγχρονος κίνδυνος, που απαιτεί άμεση
και δεσμευμένη δράση.
Κείμενο μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από κομμάτι άρθρου του David King
Ολόκληρο το κείμενο στα αγγλικά βρίσκεται εδώ
Το κομμάτι αυτό υπογράφει μια ομάδα επιστημόνων: oι William Connolley, Ray Bradley, Michael Mann και Gavin Schimdt, όλοι τους αναγνωρισμένοι και διεθνούς φήμης επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα.
Η
αύξηση της ενέργειας στον ωκεανό συνδέεται άμεσα με την ενεργειακή
ισορροπία στην κορυφή της ατμόσφαιρας διότι οι ωκεανοί είναι με διαφορά
η μεγαλύτερη αποθήκη θερμότητας στο κλιματικό σύστημα.
Οι
ωκεανοί θερμαίνονται περίπου με 0,6 W/m2 τα τελευταία δέκα
χρόνια(Willis et al, Nature 2004) και σε ένα ελάχιστα χαμηλότερο
ποσοστό σε σχέση με το 1950(Levitus et al, Nature 2000). Αυτό μόνο
μπορεί να έχει εμφανιστεί με ένα δίκτυο πλανητικής ανισορροπίας όσον
αφορά την ακτινοβολία.(για παράδειγμα, η Γη απορροφά περισσότερη
ενέργεια απ’ ότι αποβάλλει). Έτσι, παρά τις αλλαγές στο albedo(το
κλάσμα της ηλιακής ακτινοβολίας που αντανακλάται από τη Γη), η
απορροφούμενη ηλιακή ακτινοβολία είναι λιγότερη από την εξερχόμενη
μεγάλου κύματος ακτινοβολία γι’ αυτήν την περίοδο, και ιδιαίτερα κατά
την τελευταία δεκαετία.
Επί
πρόσθετα, τα κλιματικά μοντέλα που βασίζονται στις καλύτερες προβλέψεις
για τις αλλαγές στα αέρια του θερμοκηπίου, τα aerosols, και την ηλιακή
ενέργεια προβλέπουν μία πλανητική ενεργειακή ανισορροπία πολύ κοντινή
με αυτή που προκύπτει από τα αποτελέσματα για το περιεχόμενο θερμότητας
των ωκεανών.(Hansen et al, Science 2005).
Βελτιώσεις στις
καταγραφές των albedo σίγουρα θα βοηθήσουν στην περεταίρω επανεκτίμηση
των κλιματικών μοντέλων αλλά οι τωρινές αβεβαιότητες δεν υποβαθμίζουν
τον κυρίαρχο ρόλο των αερίων του θερμοκηπίου στην αλλαγή της
ενεργειακής ισορροπίας του πλανήτη.
Η ποικιλότητα όσον αφορά την
ηλιακή ενέργεια είναι εδώ και πολύ καιρό υποψήφιος για την πρόκληση
κλιματικών αλλαγών στη Γη. Άμεσες μετρήσεις της συνολικής ηλιακής
irradiance(TSI) έχουν γίνει διαθέσιμες μόνο από τους δορυφόρους από το
1979 και ακόμη και αυτές περιέχουν στοιχεία αβεβαιότητας. Διάφορες
μετρήσεις TSI από μόνες τους(της τάξης του 0,1%) είναι πολύ μικρές για
να έχουν ένα μεγάλο ρόλο στην πρόσφατη αλλαγή του κλίματος. Αυτές οι
επιδράσεις περιλαμβάνονται σε σύγχρονα κλιματικά μοντέλα αλλά τα
τελευταία πενήντα χρόνια δεν συνεισφέρουν σημαντικά στις τρέχουσες
τάσεις θέρμανσης που υπάρχουν στον πλανήτη.
Εμείς γι’ αυτό
συμπεραίνουμε ότι κανένα από τα θέματα που επισημάνθηκαν από τον Benny
Peiser έχουν λίγη ή και καμία εμπλοκή στη βάση της κλιματικής αλλαγής:
την επίδραση των ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου.
Για ολόκληρο το κείμενο δείτε το:
http://www.opendemocracy.net/debates/article-6-129-2510.jsp
Πάνω στο ίδιο θέμα:
http://earthsos.blogspot.com
 (0) |
