Επειδή η θρησκευτική πίστη στις ειδήσεις που σερβίρονται ως δεδομένα και ως αδιαμφισβήτητες επιστημονικές αλήθειες δημιουργεί φανατισμούς, που στην περίπτωση του περιβάλλοντος μπορεί και να αθωώνουν τους υπεύθυνους για μεγάλες τοπικές καταστροφές με το πρόσχημα της παγκοσμιότητας των φαινομένων, παραθέτω μεταφρασμένα αποσπάσματα της εργασίας Assessment of the reliability of climate predictions based on comparisons with historical time series, των Δ.Κουτσογιάννη, Ν.Μαμάση, Α.Χριστοφίδη, Α.Ευστρατιάδη και Σ.Μ.Παπαλεξίου, που δημοσιεύθηκε στο European Geosciences Union General Assembly 2008, Geophysical Research Abstracts, Vol. 10, Vienna, 09074, European Geosciences Union, 2008, και έχει ήδη κάνει το γύρο του κόσμου στους σχετικούς επιστημονικούς κύκλους.
Από την περίληψη:
"Μια και η διαψευσιμότητα είναι ένα ουσιώδες στοιχείο της επιστήμης (Karl Popper), πολλοί έχουν αμφισβητήσει την επιστημονική βάση των κλιματολογικών προβλέψεων βασιζόμενοι στο ότι δεν είναι διαψεύσιμες ή ελέγξιμες προς το παρόν. Αυτή η κριτική προκύπτει από το επιχείρημα ότι είναι ανάγκη να περιμένουμε αρκετές δεκαετίες πριν να μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο αξιόπιστες θα είναι οι προβλέψεις. Ωστόσο, στοιχεία διαψευσιμότητας ήδη υπάρχουν, δεδομένου του ότι πολλά από τα αποτελέσματα των κλιματικών μοντέλων περιέχουν χρονικές ακολουθίες παρελθόντων περιόδων. Ειδικότερα, τα μοντέλα της IPCC Third Assessment Report (TAR) έχουν προβάλει το μελλοντικό κλίμα αρχίζοντας από το 1990. Άρα, υπάρχει μια 18χρονη περίοδος για την οποία η σύγκριση των αποτελεσμάτων των μοντέλων και της πραγματικότητας είναι δυνατή.
[...]"
Τα συμπεράσματα της εργασίας, επίσης μεταφρασμένα:
"Όλες οι εξετασθείσες μακρές καταγραφές δείχνουν μεγάλες υπερετήσιες διακυμάνσεις χωρίς συστηματικές υπογραφές ανάμεσα στις διαφορετικές τοποθεσίες/κλίματα.
Τα GCM [Global Climate Models - Παγκόσμια Κλιματικά Μοντέλα] εν γένει αναπαράγουν τις ευρείες κλιματικές συμπεριφορές σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές και την ακολουθία των υγρών/ξηρών ή των θερμών/ψυχρών περιόδων σε μια μέση μηνιαία κλίμακα.
Όμως, τα αποτελέσματα των μοντέλων σε ετήσιες και 'κλιματικές' κλίμακες (30-ετείς) δεν σχετίζονται με την πραγματικότητα. Επίσης, δεν αναπαράγουν την φυσική υπερετήσια διακύμανση και, γενικά, υποεκτιμούν την διακύμανση και τον συντελεστή Hurst της παρατηρημένης ακολουθίας. Κανένα από τα μοντέλα δεν αποδεικνύεται ότι είναι συστηματικά καλύτερο από τα άλλα.
Οι τεράστιες αρνητικές τιμές των συντελεστών απόδοσης σε αυτές τις κλίμακες δείχνουν ότι οι προβλέψεις των μοντέλων είναι πολύ φτωχότερες από μια στοιχειώδη πρόβλεψη βασισμένη στον χρονικό μέσο όρο.
Το γεγονός αυτό κάνει τις κλιματικές προβλέψεις για το μέλλον αναξιόπιστες.
Τα Παγκόσμια Κλιματικά Μοντέλα της AR4 (Assessment Report 4) σε σύγκριση με αυτά της TAR (Third Assessment Report) είναι μια παλινδρόμηση σε σχέση με τα στοιχεία διαψευσιμότητας που παρέχουν, επειδή τα περισσότερα από τα σενάρια της AR4 αναφέρονται μόνον στο μέλλον, ενώ τα σενάρια της TAR περιλάμβαναν και περιόδους του παρελθόντος."
Περισσότερα εδώ. Οι επιστήμονες ανήκουν στην Ερευνητική Ομάδα ΙΤΙΑ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, Τομέας Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος.
|